ଗୁଡ଼ାଖୁର ବିଦେଶ ଯାତ୍ରା
(ଗଣନାଥ ଦାସଙ୍କର ଆତ୍ମଜୀବନୀ ‘ସେକାଳ ଏକାଳ’ ରୁ ସଙ୍ଗୃହିତ)
ରେଭେନ୍ସା କଲେଜିଏଟ୍ ସ୍କୁଲ ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସ୍ |
ଗଣନାଥ
ଦାସ
୧୯୨୯
ମସିହାରେ
କଲେଜିଏଟ
ଉଚ୍ଚ
ବିଦ୍ୟାଳୟରେ
ଦଶମ
ଶ୍ରେଣୀରେ
ନାଁ
ଲେଖାଇବା
ପାଇଁ
କଟକ
ଯାଆନ୍ତି
।
ସେତେବେଳେ
କିଛି
କିଛି
ପିଲା
ଗୁଡାଖୁ
ଘଷିବା
ଆରମ୍ଭ
କରିସାରିଥାଆନ୍ତି
।
ବିଶେଷତଃ
ଦଶମ
ଓ
ଏକାଦଶ
ଶ୍ରେଣୀରେ
।
କଲେଜିଏଟ
ସ୍କୁଲ
ହଷ୍ଟେଲରେ
ଗଣନାଥ
ବାବୁ
ଯେଉଁ
ବଖରାରେ
ରହୁଥାଆନ୍ତି
ତିନିଜଣ
ପିଲା
।
ସେଥିରୁ
ଜଣେ
ହେଲେ
ଯାଜପୁର
ଅଞ୍ଚଳର
ଜଣେ
ବଙ୍ଗାଳୀ
ଜମିଦାର
ସନ୍ତାନ
ଉମେଶ
ବର୍ଦ୍ଧନ
।
ଜମିଦାର
ପୁତ୍ର
ନିଜର
ପିତୃଦେବଙ୍କର
ଅଫିମ
ଓ
ତଜ୍ଜନିତ
କୋଷ୍ଠକାଠିନ୍ୟରୁ
ରକ୍ଷା
ପାଇବା
ପାଇଁ
ଗୁଡାଖୁ
ବ୍ୟବହାରରୁ
କେବଳ
ଗୁଡାଖୁ
ସେବନକୁ
ଆପଣେଇଥାଆନ୍ତି
।
ଉମେଶ
ବାବୁଙ୍କ
ମତରେ
ଗୁଡାଖୁ
ହେଲା
କୋଷ୍ଠକାଠିନ୍ୟର
ଅବ୍ୟର୍ଥ
ଔଷଧି
।
କୋଷ୍ଠକାଠିନ୍ୟ
ବା
କାହାର
ନାହିଁ
।
ଏଣୁ
ଗଣନାଥ
ବାବୁ
କୋଷ୍ଠକାଠିନ୍ୟ
ନିବାରଣ
ନିମନ୍ତେ
ଉମେଶ
ବାବୁଙ୍କଠାରୁ
ମାଗି
ନେଇ
ଟିକିଏ
ଟିକିଏ
ଗୁଡାଖୁ
ଘସିବାର
ଅଭ୍ୟାସ
କରନ୍ତି
।
୧୯୩୧
ମସିହାରେ
ଗଣନାଥ
ବାବୁ
ମାଟ୍ରିକି
ପାସ
କରି
ରେଭେନ୍ସା
କଲେଜରେ
ଯୋଗ
ଦିଅନ୍ତି
।
ସେତେବେଳକୁ
ତାଙ୍କ
ବଡ଼ଭାଇ
ମଧ୍ୟ
ରେଭେନ୍ସାରେ
ଆଇନ
ଅଧ୍ୟୟନ
କରୁଥାଆନ୍ତି
।
ଦୁଇ
ଭାଇ
ହଷ୍ଟେଲରେ
ଗୋଟିଏ
ବଖରାରେ
ରହିଲେ
।
ଏଣୁ
କନିଷ୍ଠ
ଦାସଙ୍କୁ
ଲୁଚିଲୁଚି
ପାଇଖାନା
ଭିତରେ
ଗୁଡାଖୁ
ସେବନ
କରିବାକୁ
ପଡ଼ିଲା
।
କଲେଜ
ସରିଲା
।
ବାବୁ
ଚାକିରୀ
ମଧ୍ୟ
କଲେ
।
ଓ
ତାହା
ପରେ
ବାହାଚୁରା
ବି
ହେଲେ
।
ସ୍ତ୍ରୀଥିଲେ
ନିର୍ଘାତ
କଟକି
।
ଗୁଡାଖୁର
ଜନ୍ମସ୍ଥଳିର
ମହିଳା
ହୋଇ
ମଧ୍ୟ
ସେ
ଥିଲେ
ନିର୍ମମ
ଭାବରେ
ଗୁଡାଖୁ
ବିରୋଧି
।
ମାତ୍ର
ସ୍ତ୍ରୀ
ଯେତେ
କହିଲେ
ମଧ୍ୟ
ଗଣନାଥ
ବାବୁ
ଗୁଡାଖୁ
ସେବନ
ଛାଡ଼ିପାରିଲେ
ନାହିଁ
।
ଓଡ଼ିଶା
ସରକାରଙ୍କର
ଚାକର
ହିସାବରେ
ପାଇଟି
କରିବା
ଭିତରେ
ସାମାଜିକ
ଶାସନ
ବିଷୟରେ
ଶିକ୍ଷା
ଓ
ଅଧ୍ୟୟନ
କରିବାପାଇଁ
କନିଷ୍ଠ
ଦାସଙ୍କୁ
ବିଲାତ
ତଥା
ଅନ୍ୟାନ୍ୟ
ଦେଶ
ଭ୍ରମଣ
କରିବାକୁ
ପଡ଼ିଲା
।
ଭ୍ରମଣ
କରିବାକୁ
ଗଲାବେଳେ
ଆପଣା
ସାଥିରେ
ଗୁଡାଖୁ
ଡବାଟିଏ
ଅବଶ୍ୟ
ନେଇକରି
ଯାଇଥାଆନ୍ତି
।
ବାବୁ
ବିଲାତ
ଯାଆନ୍ତି
୧୯୫୪
ମସିହାରେ
।
ସେତେବେଳକୁ
ଦ୍ୱିତୀୟ
ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧର
ଧୂଳି
ବସିପଡ଼ିଥାଏ
।
ହେଲେ
ସ୍ମୃତି
ତାଜା
ଥାଏ
।
ଡେଭୋନ
ର
ୟୁନିଭର୍ସିଟି
କଲେଜ
ଅଫ
ଦି
ସାଉଥ
ୱେଷ୍ଟ
ଅଫ୍
ଇଙ୍ଗ୍ଲଣ୍ଡ
(ବର୍ତ୍ତମାନର
ଏକ୍ଜିଟର
ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ)
ରେ
ସେ
ଛଅମାସ
ରହି
ଗଣନାଥ
ବାବୁ
ସାମାଜିକ
ପ୍ରଶାସନର
ଅଧ୍ୟୟନ
କଲେ
।
ସେତେବେଳେ
ସେ
ରହୁଥି୍ଲେ
ମିସେସ
ଟୋଜର
ନାମକ
ଜଣେ
ଭଦ୍ର
ମହିଳାଙ୍କର
ଘରେ
ତାଙ୍କର
ଅତିଥି
ଭାବରେ
।
ମିସେସ
ଟୋଜରଙ୍କର
ବୟସ
ପଚାଶ
।
ଭଦ୍ରମହିଳା
ଜଣଙ୍କ
ସଦାଶୟ
।
ଦାସବାବୁ
କଲେଜେ
ଯାଇଥିଲା
ବେଳେ
ବଖରା
ସଜଡ଼ାସଜଡ଼ି
କରିଦିଅନ୍ତି
।
ଥରେ
ରାତ୍ରଭୋଜନ
ପରେ
ହଠାତ
ଶ୍ରୀମତି
ଟୋଜାର
ଗଣନାଥ
ବାବୁଙ୍କୁ
ଧରିଲେ
।
ମ୍ୟାଡମ
ବଖରା
ସଜାଡ଼ିଲା
ବେଳେ
ବୋଧେହୁଏ
ବାବୁଙ୍କର
ଖୋଲା
ବ୍ୟାଗଟି
ଆଖିରେ
ପଡ଼ିଛି
।
ଓ
ସେଥିରେ
ଦୁଶିଛି
କାଳିଆ
ଜିନିଷ
ଭର୍ତ୍ତି
ଗୋଟିଏ
ଡବା
।
ଟୋଜାର
ଧରିନେଇଛନ୍ତି
ଯେ
ଡବା଼ଟି
ଅହିଫେନର
।
ମାତ୍ର
ଗଣନାଥ
ବାବୁ
ତୁରନ୍ତ ଭୁଲ ଧାରଣା ନିବାରଣ କଲେ । ଡବାରେ ଯେ ଗୁଡ଼ାଖୁ ଅଛି, ଯାହା ଏକ ପ୍ରକାରର ଦନ୍ତମଞ୍ଜନ, ଓ ତାହା ଅଫିମ ଆଦୌ ନୁହେଁ - ଏହି ସଫେଇ ଏକ
ମଧୁର
ହାସ୍ୟରୋଳ
ସୃଷ୍ଟି
କଲା
ଓ
ପରିସ୍ଥିତିଟି
ମେଣ୍ଟିଗଲା
।
ଇଂଲଣ୍ଡରେ
ଛଅମାସ
ବିତାଇ,
ୟୁରୋପର
କିଛି
ଦେଶରେ
ଶିକ୍ଷାଲାଭ
ପାଇଁ
ଭ୍ରମଣ
ଇତ୍ୟାଦି
କରି
ଅମଲା
ମହୋଦୟଙ୍କର
ବୋଇତ
ଯାଇଁ
ଲାଗିଲା
ସିଂହଳ
ଦ୍ୱୀପରେ
।
ମାତ୍ର ସିଂହଳରେ
ବାବୁଙ୍କ
ଭାଗ୍ୟ
ବାମ
ହେଲା
।
ଯେତେ
ସାବଧାନତାର
ସହିତ
ଗୁଡାଖୁ ବ୍ୟବହାର
କଲେ
ମଧ୍ୟ
ଲଙ୍କାରାଜ୍ୟରେ
ପହଞ୍ଚିଲା
ବେଳକୁ ତାହା ସରିଆସିଥିଲା
।
ନିଜର
ଦୂରଦୃଷ୍ଟି
ସହିତ
ଅବଶ୍ୟ
ଶ୍ରୀ
ଗଣନାଥ
ଦାସ
ଏପରି
ପରିସ୍ଥିତିର
କଳନା
କରିପାରିଥିଲେ
।
ଏଣୁ
ନିଜର
ଜଣେ
ବନ୍ଧୁ
ଯାଦବଙ୍କୁ
ସେ
କହିଆସିଥିଲେ
ଶ୍ରୀଲଙ୍କାର
ଠିକଣାରେ
ଗୁଡାଖୁ
ଡବାଏ
ପଠାଇବା
ପାଇଁ
।
କଲମ୍ବୋରେ
ପହଞ୍ଚିବାର
କିଛି
ଦିନ
ପରେ
ବାବୁ
ଅବକାରୀ
ଅଫିସିରେ
ଏକ
ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ
ତାରିଖରେ
ହାଜର
ହେବା
ନିମନ୍ତେ
ଏକ
ଛାପା
ନୋଟିସି
ପାଇଲେ
।
ବାବୁ
ଧାର୍ଯ୍ୟ
ତାରିଖରେ
ଯାଇଁ
ଅବକାରୀ
ବାବୁଙ୍କ
ଅଫିସିରେ
ହାଜର
ହେଲେ
।
ହେଲେ
ପହଞ୍ଚି
ଦେଖିଲେ
ଯେ
ଜଳବାୟୁ
କିଛି
ଅନୁକୁଳ
ନୁହେଁ
।
ମୂଳରୁ
ହିଁ
ସିଂହଳି
ଅବକାରୀ
ବାଲା
ଧରି
ନେଇଥାଆନ୍ତି
ଯେ
ଆମର
ସୁଧାର
ଓଡ଼ିଆ
ସରକାରଙ୍କର
ଅମଲା
ଜଣଙ୍କ
ଅପରାଧି
ବୋଲି
।
ବିଚରା
ଗୁଡାଖୁ
ପୁଣି
ଭୁଲ
ପରିଚିତିର
ଶୀକାର
ହୋଇ
ସିଂହଳି
କାର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତାମାନଙ୍କ
ଦ୍ୱାରା
ଅହିଫେନ
ଭାବରେ
ଗଣା
ହୋଇଥାଏ
।
କଷ୍ଟମ ଅଫିସର
ଯେ
ଗୁଡାଖୁ
ଅଫିମ
ନୁହେଁ
ସେକଥା
ମାନିବାକୁ
ନାରାଜ
।
ଅଗତ୍ୟା
ଆଉ
ବାଟ
ନ
ପାଇ
ଗଣନାଥ
ବାବୁ
ଉପରିସ୍ଥ
ଅଫିସରଙ୍କୁ
ଭେଟିବା
ପାଇଁ
ଜିଗର
କଲେ
।
ଆସିଷ୍ଟାଣ୍ଟ
କଲେକ୍ଟରଙ୍କୁ
ଭେଟିବା
ପାଇଁ
ଅଧ
ଘଣ୍ଟା
ଅପେକ୍ଷା
କରିବାକୁ
ପଡ଼ିଲା
।
ତାଙ୍କୁ
ଦେଖିଲା
କ୍ଷଣି
ଆସିଷ୍ଟାଣ୍ଟ
କଲେକ୍ଟର
ସାହିବ
ସାହେବୀୟ
ଫଣା
ଟେକି
ଦଂଶିବାକୁ
ବସିଲେ
।
ଜଣାଇଦେଲେ
ଯେ
ତଥାକଥିତ
ଅଫିମ
ତକ
ତ
ଜବତ
ହେବ,
ତାହା
ସହ
ହଜାର
ଟଙ୍କା
କଷ୍ଟମ
ବିଭାଗକୁ
ଓ
ଦୁଇ
ହଜାର
ଟଙ୍କା
ଜରିମାନା
ବାବଦକୁ
ଦେବାକୁ
ପଡ଼ିବ
।
ଗଣନାଥ
ବାବୁ
ଯେତେ
ଏହା
ଗୁଡାଖୁ ଓ ଗୁଡାଖୁ
ଦନ୍ତମଞ୍ଜନର
ଏକ
ସାମଗ୍ରୀ
ମାତ୍ର
ଓ
ସେ
ନିଜେ
ଓଡ଼ିଶା
ସରକାରଙ୍କର
ଭାରପ୍ରାପ୍ତ
ଜଣେ
ଦାୟିତ୍ତ୍ୱସମ୍ପନ୍ନ
କର୍ମଚାରୀ
ବୋଲି
କହି
ଅତିରିକ୍ତ
ଜିଲ୍ଲାପାଳ
ମହୋଦୟଙ୍କୁ
ବୁଝାଇବାକୁ
ଚେଷ୍ଟା
କଲେ
ମଧ୍ୟ ଏସବୁ ତାଙ୍କର
ବୋଧଗମ୍ୟ
ହେଲା
ନାହିଁ
।
ଓଲଟା
ଜେଲଦଣ୍ଡ
ଭୋଗିବାର
ଧମକ
ମଧ୍ୟ
ଶୁଣିବାକୁ
ପଡ଼ିଲା
।
ଶେଷକୁ
ସିଂହଳି
ଅମଲା
ଜଣଙ୍କ
ଓଡ଼ିଆ
ଅମଲାଙ୍କୁ
ଗୁଡ଼ାଖୁ
ଯେ
ନିରୁତା
ଦନ୍ତମଞ୍ଜନ
ବୋଲି
ତାହାର
ପ୍ରମାଣ
ଡବାରୁ
ପଚାଶ
ଗ୍ରାମ
କାଢ଼ି,
ତାକୁ
ଘଷି
ଦେବା
ପାଇଁ
କହିଲେ
।
ଆଉ
ବାଟ
ତ
କିଛି
ନାହିଁ
।
ଏଣୁ
ଗଣନାଥ
ବାବୁଙ୍କୁ
ବସିବସି
ପଚାଶ
ଗ୍ରାମ
ଗୁଡାଖୁ
ଘଷିବାକୁ
ପଡ଼ିଲା
।
ଗୁଡ଼ାଖୁ
ଘଷା
ସରିଲା
ବେଳକୁ
ମୁଣ୍ଡ
ବୁଲାଉ
ଥାଏ
।
ଆଉ
ଉପାୟ
ନ
ପାଇ
ସିଂହଳି
ଅତିରିକ୍ତ
କଲେକ୍ଟର
ଜଣଙ୍କ
ଗୁଡାଖୁ
ଡବାଟି
ଦାସବାବୁଙ୍କୁ
ହସ୍ତାନ୍ତର
କରିବା
ପାଇଁ
ଆଦେଶ
ଦେଲେ
।
ମାତ୍ର
ଏତେ
ଅପମାନର
ଶୀକାର
ହୋଇ
ମଧ୍ୟ
ଶ୍ରୀଲଙ୍କାରେ
ଗଣନାଥ
ବାବୁଙ୍କର
ଗୁଡାଖୁ
ସେବନ
ବନ୍ଦ
ହେଲା
ନାହିଁ
।
କେମିତି
ଯେ
ବନ୍ଦ
ହେଲା
ତାହା
ଆଉ
ଏକ
କାହାଣୀ
।
ବି.ଦ୍ର. ଏହି ଲେଖାଟି ୨୦୧୬ ମସିହାରେ ପାକ୍ଷିକ ସମଦୃଷ୍ଟିର ୧୧ତମ ଭଲ୍ୟୁମର ନବମ ସଂଖ୍ୟାରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା ।
No comments:
Post a Comment