ଇଂରାଜୀ କବି ବ୍ରାଏନ୍ ପାଟନ୍ (୧୯୪୬ - )ଙ୍କର ଗୋଟିଏ କବିତା: 'ପରୀକ୍ଷା'

ଅନୁବାଦକ - ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦ

ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସ୍

ପରୀକ୍ଷା ପିଲାଦିନର।
ସହଜ,ସରଳ।
ଫେଲେ ହବାର ନାହିଁ।

ପ୍ରଶ୍ନ ନଂ-୧।

ଜହ୍ନର ସୁଆଦ ବର୍ଣ୍ଣନ କର।
ସୃଷ୍ଟି ଭଳି ଲାଗେ;
ମୋ ଉତ୍ତର।
ସୁଆଦ ଏମିତି

ଯେମିତି ଆସେ ଆଲୁଅ 

ତାରକାପୁଞ୍ଜର ।

ପ୍ରଶ୍ନ ନଂ-୨।

ପ୍ରେମର ରଙ୍ଗ କଅଣ?

ମୁଁ ଲେଖିଲି :
ପ୍ରେମ ଠିକ ଜଳ ଭଳି ଦିଶେ ;

ଯାହାକୁ ଗୋଟାଇପାରେ ବକ୍ଷରେ 

ତୃଷାର୍ତ୍ତ ମରୁଭୂମିର।

ପ୍ରଶ୍ନ ନଂ-୩।

ତୁଷାର କଣା ମିଳାଇ ଯାଏ କାହିଁକି?
ମୋର ଉତ୍ତର ଥିଲା -

ସେମାନଙ୍କୁ ବାରମ୍ବାର ପଡିବାକୁ ହୁଏ
ଗରମ ଗରମ ଜିଭରେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ।

ଏହା ଛଡା ଆହୁରି ଯାହା ପ୍ରଶ୍ନ ଥିଲା 

ସବୁ ନିହାତି ସରଳ।

ମୁଁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିପାରିଲି ଦୁଃଖ ଆଦାମର

ଇଡେନରୁ ନିର୍ବାସନ ପରର।
ମୁଁ ଲେଖିଲି ପ୍ରକୃତ ଓଜନ
ଯାହା ଥାଏ ସ୍ବପ୍ନରେ, ଗୋଟିଏ ହାତୀର ।

ତଥାପି ଆଜି,

ବହୁବର୍ଷ ତଳ ପରି
ମୋତେ ରାସ୍ତାରେ ଝାଡୁ ଦେବାକୁ ହୁଏ 

ବଞ୍ଚିବାକୁ
ସଫା କରିବାକୁ ହୁଏ, 

ଶୌଚାଗାର ହୋଟେଲର।

କାରଣ ମୁଁ ବାରମ୍ବାର ବିଫଳ ହୋଇଛି 

ପରୀକ୍ଷାରେ।

କାରଣ?
ମୋର ପ୍ରଶ୍ନାବଳୀ ମୋର ପରୀକ୍ଷା ନିଏ।

ପ୍ରଶ୍ନ ନଂ-୧।

ଗୋଟିଏ ଶିଶୁର କଳ୍ପନା କେତେ ବ୍ୟାପକ?
ପ୍ରଶ୍ନ ନଂ-୨।
କେତେ ତୁଚ୍ଛ ଆତ୍ମା , ଏକ ପରୀକ୍ଷକର?