କବିତା - 'ଦୁଇ ଚିତ୍ର ମଝିରେ'

କବି - ସିଦ୍ଧାର୍ଥ ମହାପାତ୍ର

ଅନୁବାଦ – ବିଶ୍ୱଜିତ ଆପଟ

ପୂଜା କରିବାର ଅସ୍ଥାୟୀ ଜାଗାଟିଏ

ଯେଣୁତେଣୁ ପ୍ଲାଇ ଯୋଡି ଗଢା ହୋଇଛି

ମୋ ମାଆର ଶୋଇବା ଘରର ଗୋଟେ କୋଣରେ ।

ଅସୁନ୍ଦର ମଲାଟ ସାଜିଥିବା

ସ୍ଥାନୀୟ ଖବର କାଗଜର ମଝିପୃଷ୍ଠାର

ଚିରା ଫାଙ୍କସବୁ ଦେଖାନ୍ତି

ମୋ ଜେଜେମା’ଙ୍କ ଶାଳ ପଲଙ୍କରୁ ଚିରାଯାଇଥିବା ପଟା କେତୋଟି,

ଯାହା ପାଲଟିଥିଲା ବୁଢିଆଣୀଙ୍କ ଚରାଭୂଇଁ;

ସେଇ ଦିନ ଯାଏଁ,

ଯେବେ ମାଆର ଧର୍ମନିଷ୍ଠା

ହଠାତ ନିଜକୁ ଜାହିର କରିବାର ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲା,

ଆଉ ସେ ପଲଙ୍କକୁ ପାଞ୍ଚୋଟି ସମାନ ଭାଗରେ ଭାଙ୍ଗି,

ପ୍ରତ୍ୟେକଟିରେ ଶସ୍ତା ସାବଜା ରଙ୍ଗ ବୋଳି

ତାଙ୍କୁ କାନ୍ଥରେ ଟାଙ୍ଗି ଦେଲା ।

ପାଞ୍ଚୋଟି ବନ୍ଧେଇ ଫୋଟର,

ଓ ତିନୋଟି ମୁରୁକିହସା ଠାକୁର ମୂର୍ତ୍ତିର,

ଏବେ ସେମାନେ ସାଜନ୍ତି ବିଶ୍ରାମାଗାର ।

ସେଥିରୁ ଗୋଟିଏ ଫଟୋ ପୁରୁଣା କ୍ୟାଲେଣ୍ଡରରୁ କଟା

ଆଉ ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ ଓ କାଚରେ ବନ୍ଧା;

ବାହୁବଳୀ ନୀଳ ବର୍ଣ୍ଣ ଶିବ ଧ୍ୟାନ ମୁଦ୍ରାରେ,

ପାଖରେ ଗୋଲଗାଲ ହସହସ ପାର୍ବତୀ

(ଯିଏ କିଛି ବର୍ଷ ପୂର୍ବର ଜନୈକା ଅଭିନେତ୍ରୀଙ୍କ ପରି ଦିଶୁଛନ୍ତି,

ଯାହାଙ୍କ ନାମ ମୋର ମନେ ପଡୁନାହିଁ ) ।

ହାତୀ ମୁଣ୍ଡ ଧାରଣପୂର୍ବକ ବାଳକ ଗଣେଶ ତାଙ୍କ କୋଳରେ ବସି

ହୃଷ୍ଟପୃଷ୍ଟ, ଶ୍ୟାମଳ କାର୍ତ୍ତିକଙ୍କ ଉପରେ ଏକ ବେପରୁଆ ହସ ହସନ୍ତି ।

ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟରେ ଆମର ଅତି ପରିଚିତ

ବରଫାଚ୍ଛାଦିତ ଶିଖରମାଳା;

ଏକ ଶୁଭ୍ର ଜଳପ୍ରପାତ ଓ ଝୁଲନ୍ତ ଓହଳମାନଙ୍କର

ଏକ ରଙ୍ଗୀନ ସମାବେଶ ।

ପାରିବାରିକ ଆନନ୍ଦର ଏକ ସୁନ୍ଦର ଚିତ୍ରଣ ।

ଆର ପଟ କାନ୍ଥରେ

ଝୁଲୁଛି ମୋ ପରିବାରର ଫୋଟ,

ଧାତବ ଫ୍ରେମ୍ ରେ ବନ୍ଧେଇ ହୋଇ ।

ଏ ଫଟୋର ଚରିତ୍ରମାନେ

ପୂର୍ବ ଆଲୋକଚିତ୍ରଟି ପରି ଦିଶିବାକୁ ଉଦ୍ୟତ ;

ହେଲେ ଏମାନଙ୍କ ଆକାର କେବଳ ଅଲଗା,

ଟିକେ ବେଶୀ ମାନବୀୟ ।

ପଛ ପଟ ସିନେରୀ ବି,

ଯାହା ଅଜନ୍ତା ଷ୍ଟୁଡିଓର ଏକ ପର୍ଦ୍ଦା,

ଆର ଚିତ୍ରର ଏକ ନିମ୍ନମାନର ସଂସ୍କରଣ ମାତ୍ର ।

ଜଣେ କିଏ ରଚିଛି ଏକ ନିଷ୍ଠୁର ପରିହାସ

ଆଉ ଥୋଇଛି ଏହି ଚିତ୍ର ଦୁଇଟିକୁ

ବିପରୀତ ଦିଗରେ, ଗୋଟିଏ କର୍ଣ୍ଣର ଏପଟେ ସେପଟେ ।

ସେମାନଙ୍କ ଚାହାଣୀ ସ୍ଥିର ।

ଚିତ୍ର ଦ୍ୱୟ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ପରସ୍ପରକୁ,

ଆଉ କଥାଭାଷା ହେଉଛନ୍ତି ।

ମୁଁ ଉଭୟ ଠୁଁ ସମାନ ଦୂରରେ

ଗୋଲ ଗୋଲ ଘୁରେ

ବୁଝିବାକୁ ସେଇ ସାଙ୍କେତିକ ଇଶାରା ସବୁକୁ ।

କିଏ ପାର୍ବତୀଙ୍କୁ ପଚାରିବସେ,

କ’ଣ ଶିବ ମଧ୍ୟ ଏକ ପ୍ରବଞ୍ଚକ ?

ଆଉ ଜଣେ ଶିବଙ୍କୁ ପଚାରେ,

କାଳେ ବିକୃତ ଗଣେଶ ବି ନିରାଶ କରନ୍ତି ।

ମୁଁ ଉତ୍ତର ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରେନା ।

କୁହୁଡି ପରି ଓହ୍ଲେଇ ଆସେ ଏକ ଭାରିପଣ,

ମୋତେ ଘୋଡେଇ ପକାଏ ।

ମୁଁ ବିଛଣାରେ କଡ଼ ଲେଉଟାଏ ।

ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷର ଶିଶୁ ହୋଇ ମୁଁ ହସେ;

ଗୋଲ ଗୋଲ ଚଲାଏ ମୋ ତିନି ଚକିଆ ସାଇକେଲ,

ସେଇ ପୁରୁଣା ଅଗଣାରେ ।

ସେତେବେଳେ ଜେଜେମା ହାତ ଠାରେ, ହସେ,

ଆଉ ମୋତେ ଭିତରକୁ ଡାକିନିଏ ।

ବି.ଦ୍ର. - କବିତାର ଏହି ଅନୁବାଦଟି ୧୨ ମାର୍ଚ୍ଚ ରେ ପ୍ରକାଶିତ ଦୈନିକ ସଞ୍ଚାରର ସାହିତ୍ୟ ପୃଷ୍ଠାରେ ଛପାଯାଇଥିଲା ।