ଗୋପବନ୍ଧୁ ଦାଶ କୃତ କଠୋପନିଷଦ୍ ର ଓଡ଼ିଆ ପଦ୍ୟାନୁବାଦ 

ପ୍ରଥମ ଅଧ୍ୟାୟ 

ତୃତୀୟ ବଲ୍ଲୀ : ଶ୍ଲୋକ ୧୦

ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନସ୍ 

ରୂପରସ ଆଦି ଯେତେ ସମ୍ଭୋଗ୍ୟ ବିଷୟ

ପ୍ରକାଶ ହୁଅନ୍ତି ଲଭି ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଆଶ୍ରୟ ।

ଇନ୍ଦ୍ରିୟର ଅର୍ଥ ଯେଣୁ ବିଷୟ ନିଚୟ 

ସେ ସର୍ବେ ଇନ୍ଦ୍ରିୟୁଁ ବଳି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅତିଶୟ ।

ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ବିଷୟରାଶି ମାନସ ଗୋଚର

ଇନ୍ଦ୍ରିୟାଥୁଁ ବଳି ତେଣୁ ମନ ଶ୍ରେଷ୍ଠତର ।

ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସାହାଯ୍ୟେ ମନ ଘେନଇ ବିଷୟ

ବିଷୟ ସମ୍ଭୋଗେ କିନ୍ତୁ ନାହିଁ ତା' ନିଶ୍ଚୟ ।

ବୁଦ୍ଧି ପାଶେ ମନ କରେ ବିଷୟ ବହନ 

ଭଲ ମନ୍ଦ ବୁଝି ବୁଦ୍ଧି କରେ ତା' ଗ୍ରହଣ ।

ମନ ତହୁଁ ବୁଦ୍ଧି ତେଣୁ ଅଧିକ ପ୍ରଧାନ 

ବୁଦ୍ଧି  ପରେ ଦେହସ୍ୱାମୀ ଜୀବ ବିଦ୍ୟମାନ ।

ଜୀବାତ୍ମା ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଆଦି ସର୍ବୋପରି ସାର 

ମନ ବୁଦ୍ଧି ଇନ୍ଦ୍ରିୟାଦି ଯା'ର ପରିଚାର ।

ହିରଣ୍ୟଗର୍ଭ ସେ ସର୍ବ ବୁଦ୍ଧି ମୂଳୀଭୂତ

ମହତ ଜୀବାତ୍ମା ଆଦ୍ୟ ପ୍ରକୃତି ସମ୍ଭୂତ ।

ମହତ ଜୀବାତ୍ମା ତହୁଁ ବଳି ମହତ୍ତର

ପ୍ରକୃତି ଯାହାର ନାମ ରୂପ ଅଗୋଚର । (ନ.ଉ. ୧।୩।୧୯-୨୦)