ଓକ୍ଟାଭିଓ ପାଜ୍‌ ବିରଚିତ କବିତା 'ଏଲିଫାଣ୍ଟା ଦ୍ୱୀପରେ ରବିବାର'  

ଅନୁବାଦ - ଗୋର୍ବାଚୋଭ୍

୧୯୦୫ ମସିହାରେ ଏଲିଫ୍ୟାଣ୍ଟା ଗୁମ୍ଫାର ଦୃଶ୍ୟ
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସ୍

ଅଭିଶାପ

ଅସଂସ୍କୃତ ଲୋକଙ୍କ ହାତରେ ବିକୃତ,

ସେଇ ମହାନ୍ ସ୍ଥାପତ୍ୟର ପାଦ ତଳେ,

ପର୍ଯ୍ୟଟକ ମାନେ ଜମା କରିଥିଲେ

କେତେ କିସମର ଅଳିଆ ଗଦା,

କୁଆ ଆଉ କୁକୁରଙ୍କ ଭୋଜି ପାଇଁ ।

ମୁଁ  ଅଭିଶାପ ଦେଉଥିଲି,
ସେଇ ଲୋକମାନେ ଯେମିତିକି ଅଳିଆ ଗଦାରେ

ଥରେ ନୁହଁ, ଦୁଇଥର ନୁହଁ

ଶହେ ଥର ଜନ୍ମ ନିଅନ୍ତୁ ।

ପୁଣି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପରି ନର୍କରେ,

ମୂର୍ତ୍ତି ବିକୃତକାରୀଙ୍କ ଦେହରୁ କଞ୍ଚା ମାଂସ କଟାଯାଉ

ଅୟୁତ କାଳ ଧରି ।

ପ୍ରାର୍ଥନା

ଶିବ ଓ ପାର୍ବତୀ:

ଆମେ ତୁମକୁ ପୂଜା କରୁ,

ଈଶ୍ୱର ଭାବରେ ନୁହେଁ–

ମଣିଷ ଭିତରେ ଥିବା ଦେବତ୍ୱର ପ୍ରତୀକ ରୂପେ ।

ମଣିଷ ଯା' ନୁହେଁ
ଅଥଚ ଯା' ସୃଷ୍ଟି କରେ ପୁଣି

କଠିନ ପରିଶ୍ରମର ଦଣ୍ଡ ଭୋଗି ସାରିଲା ପରେ,

ଯା’ ହେବ –

ତୁମେ ସେଇ ସଂରଚନା, ତାହାରି ପ୍ରତୀକ ।

ହେ ଶିବ:

ତୁମର ଚାରିଭୁଜ ଚାରୋଟି ନଦୀ,

ଚାରୋଟି ଜଳଉତ୍ସ ।

ତୁମର ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ଗୋଟିଏ କଳକଳ ନିର୍ଝର:

ଯହିଁରେ ସ୍ନାନ କରନ୍ତି ସୁନ୍ଦର ପାର୍ବତୀ,

ଯହିଁରେ ଦୋହଲି ଦୋହଲି ଭାସି ବୁଲନ୍ତି ଡଙ୍ଗାଟିଏ ପରି,

ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ଖେଳିବୁଲେ ସମୁଦ୍ରରେ ଓ ଢେଉ ଭାଙ୍ଗେ:

ବୋଧେ ଶିବଙ୍କର ମହାଧରରେ ହସର ପ୍ରକାଶ ।

ଆଉ ସମୁଦ୍ର ପାଣିରେ ପାର୍ବତୀ ପାଦ ଥାପିଲେ

ସମୁଦ୍ର ଜଳି ଉଠେ । ଝଟକେ ନୂଆ ତେଜରେ ।

ହେ ଶିବ, ହେ ପାର୍ବତୀ:
ମୁଁ ଆଉ ମୋ’ ସ୍ତ୍ରୀ,

ତୁମକୁ କିଛି ମାଗୁ ନାହୁଁ । କେବେ ମାଗୁନା,

ଯା’ ଆର ଜଗତରୁ ଆସେ ।

ଆମେ କେବଳ ମାଗୁ:

ସମୁଦ୍ର ଦେହରେ ଆଲୁଅ ଝଟକୁ,

ଆନନ୍ଦେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଆଲୁଅ ନାଚୁ, 

ସୁପ୍ତ ଭୂଇଁ ଆଉ ସମୁଦ୍ର ଉପରେ ।।