ଅଦ୍ଭୁତ ସେ ମାନବ ପଦେ
ରାଧାମୋହନ ଗଡ଼ନାୟକ (୧୯୧୧-୧୯୯୯)
 |
| ଆର୍ମେନିଆର ନୋରାଟସ୍ ଠାରେ ସ୍ଥିତ ଏକ ଶ୍ମଶାନ |
୧
କମାଣ ଗୋଳ ସମ୍ମୁଖରେ
ଛାତିର ହାଡ଼ ବଜ୍ର କରି
ଅହିଂସାର ଯୁଦ୍ଧ ରଚି
ଜିତିଲା ଯିଏ ହିଂସ୍ର ଅରି;
ସ୍ୱାଧୀନ କଲା ବିଶାଳ ଦେଶ,
ମୁକ୍ତ କଲା ବିରାଟ ଜାତି
ଅଦ୍ଭୁତ ସେ ମାନବ-ପଦେ
ଅର୍ଘ୍ୟ ତୋର ଢାଳରେ ସାଥି ।
୨
ସର୍ପ ଯେବେ ଦର୍ପ ଭରେ
ଦଂଶିବାକୁ ଆସିଲା ଧାଇଁ
ବାହୁରେ ତାକୁ ନେଲା ଯେ ତୋଳି
ଡରିଲା ନାହିଁ, ଥରିଲା ନାହିଁ ।
ଶମ୍ଭୁ ସମ ବୁକୁରେ ଧରି
କରିଲା ସାଥି, କରିଲା ଜ୍ଞାତି,
ଅଦ୍ଭୁତ ସେ ମାନବ-ପଦେ
ଅର୍ଘ୍ୟ ତୋର ଢାଳରେ ସାଥି ।
୩
ଦଗ୍ଧୀଭୂତ ପ୍ରାଣର ଜ୍ୱାଳା
ମର୍ମେ ଘେନି ଯେ ଭଗୀରଥ
ଗଗନ ପଥୁ ଆଣିଲା ବାହି
ଗଙ୍ଗା-ଧାରା-ମୁକ୍ତି-ପଥ ।
ଶମଶାନର ଭସ୍ମପରେ
ଖେଳାଇ ଦେଲା ଜୀବନ-ଭାତି
ଅଦ୍ଭୁତ ସେ ମାନବ-ପଦେ
ଅର୍ଘ୍ୟ ତୋର ଢାଳରେ ସାଥି ।
୪
ଭାରତ-ସୀତା ବନ୍ଦୀ ଥିଲା
ସିନ୍ଧୁପାରେ ବନ୍ଦୀଶାଳେ,
ମୁକ୍ତ କରି ତାହାକୁ ଯିଏ
ଆଣିଲା ପୁଣି ଭାରତ କୋଳେ ।
ଅରୁଣାଲୋକେ ପୁହାଇ ଦେଲା
ଲାଞ୍ଛନାର ତିମିର-ରାତି,
ଅଦ୍ଭୁତ ସେ ମାନବ-ପଦେ
ଅର୍ଘ୍ୟ ତୋର ଢାଳରେ ସାଥି ।
ଉତ୍ସ - ଶ୍ରୀ ଚିନ୍ତାମଣି ବେହେରାଙ୍କର ଦ୍ୱାରା ସଙ୍କଳିତ ତଥା ସମ୍ପାଦିତ 'କବିତା ଯେବେ ଥିଲା ମନ୍ତ୍ର' । ପ୍ରକାଶନର ସ୍ଥାନ ଭୁବନେଶ୍ୱର । ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ଦ୍ୱାରା ୨୦୦୪ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ ।
No comments:
Post a Comment