ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ଭବିଷ୍ୟତ - ୬

ଲେଖକ - ଶ୍ରୀ କିଶନ ପଟ୍ଟନାୟକ

କପିରାଇଟ୍ - ଶ୍ରୀମତି ବାଣୀମଞ୍ଜରି ଦାସ

ବୈଦ୍ୟୁତିକ ମତଦାନ ଯନ୍ତ୍ର
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସ୍

ଓଡ଼ିଶାର ଅଳ୍ପ ଲୋକ ଜାଣନ୍ତି, ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ନୂଆ ଚାକିରି ସୃଷ୍ଟି ନକରିବା ପାଇଁ ଓ ଅନେକ ପୁରୁଣା ଚାକିରି ଉଠାଇ ଦେବାପାଇଁ ଚୁକ୍ତିବଦ୍ଧ ହୋଇଛନ୍ତି । ଗତ ଫେବୃୟାରୀ ମାସରେ ଗୋଟିଏ ବ୍ରିଟିଶ୍ ସଂସ୍ଥା ସେମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁସବୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି ସେଗୁଡ଼ିକ ଏହି ଚୁକ୍ତିରେ ଲିପିବଦ୍ଧ ଅଛି । ଅର୍ଥାଭାବରେ ଚାରିଆଡ଼େ ବିକାଶର କାର୍ଯ୍ୟ ବନ୍ଦ ହେଉଛି । ବେକାରୀ ଓ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଯେଉଁ ରିହାତି ଯୋଜନା ଥିଲା ସେ ସବୁ ଉଠି ଯାଉଛି । ଅସୁରକ୍ଷାର ଏହି ବାୟୁମଣ୍ଡଳରେ ଅପରାଧ ଓ ହିଂସା ଆଉ କେବଳ ଅପରାଧ ହୋଇ ନାହିଁ । ତାହା ଆତଙ୍କରାଜରେ ପରିଣତ ହୋଇଛି । ଗୋଟିକ ପରେ ଗୋଟିଏ ରାଜ୍ୟ ଆତଙ୍କରାଜର କବଳକୁ ଆସୁଛନ୍ତି । କାଶ୍ମୀର୍, ନାଗାଲାଣ୍ଡ୍, ଅଲ୍ଫାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଭାରତରେ ମଧ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ର ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଲାଣି । ବିହାରରେ ଅପରାଧୀମାନେ ବିଧାୟକ ଓ ମନ୍ତ୍ରୀ ହେଉଛନ୍ତି । ବିହାରର ସିୱା୍ନ ଜିଲ୍ଲାରେ ଡକେଇତ ସର୍ଦ୍ଦାର ଶାହବୁଦ୍ଦିନ୍ ଙ୍କର ସମାନ୍ତରାଳ ସରକାର ଚାଲିଛି । ତାଙ୍କର ହୁକୁମ୍ କଲେକ୍ଟର ମାନୁଛନ୍ତି । ସତରଟି ହତ୍ୟା ମକଦ୍ଦମା ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଚାଲୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ଜେଲ୍ରେରେ ନାହାନ୍ତି । ସେ ଲାଲୁ ପ୍ରସାଦଙ୍କର ଦଳର ସାଂସଦ ହୋଇଛନ୍ତି । ହଜାରିବାଗ୍ ଓ ଫାଲ୍ଗୁ ଜିଲ୍ଲାର ଅନେକ ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରେ ଏମ.ସି.ସି.ର ଅନୁମତି ନନେଇ ଭୋଟ ଦେବା ଲୋକଙ୍କର ଆଙ୍ଗୁଳି କାଟି ଦିଆହେଉଛି । ବୀରପ୍ପନ୍ ସାତ ଶହ ହାତୀଙ୍କୁ ମାରି ହାତୀଦାନ୍ତର ଅବୈଧ ବାଣିଜ୍ୟ କରିଚାଲିଛନ୍ତି । ରାଜନୀତିର ଦୁର୍ବଳ ଅବସ୍ଥା ଦେଖି, ସେ ତାଙ୍କ ହୁକୁମ୍ ରେ ରାଜନୈତିକ ସମସ୍ୟାମାନଙ୍କର ସମାଧାନ କରାଉଛନ୍ତି । ଦୁଇଟି ରାଜ୍ୟର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଥିବା ମକଦ୍ଦମା ଉଠାଇ ନେବାକୁ ରାଜି ହୋଇଗଲେଣି । 

ଏସବୁର ଉଦାହରଣ ଦେଖି ଦେଶର ସବୁ ରାଜ୍ୟ ଓ ଜିଲ୍ଲାମାନଙ୍କରେ ହିଂସ୍ରକ ଗୋଷ୍ଠୀମାନେ ରାଜନୈତିକ ହୋଇଯିବେ । ସେହି ଅଞ୍ଚଳରେ ରାଜନୈତିକ ଦଳ ଓ ଶାସନ କାର୍ଯ୍ୟ କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ସେଇମାନେ ହିଁ କରିବେ । ରାଜନୈତିକ ଫାସିବାଦ ଆସିବ କି ନାହିଁ ଆମେ କହିପାରୁ ନାହୁଁ । ଔପନିବେଶିକ ପୁଞ୍ଜିବାଦ ଓ ଜଗତିକରଣ ମିଶି ଆଜି ସାରା ପୃଥିବୀର, ସବୁ ମହାଦେଶର, ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ତଥା ଅଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ଏହି ସାମାଜିକ ଫାସିବାଦ ଉପୁଜାଉଛନ୍ତି । ଅଧିକାଂଶ ଗୃହଯୁଦ୍ଧ ଏଥିରୁ ଉପୁଜିଛି । ଆଫ୍ରିକୀୟ ଦେଶମାନଙ୍କର ଗୃହଯୁଦ୍ଧ ଓ ପଡ଼ୋଶୀ-ପଡ଼ୋଶୀ ଯୁଦ୍ଧ ପଛରେ ରହିଛି କେଉଁଠି ହୀରାର ଖଣି, କେଉଁଠି ହାତୀ ଦାନ୍ତ, ଆଉ କେଉଁଠି ପେଟ୍ରୋଲିୟମ୍ ର ଭଣ୍ଡାର ଓ ତାହା ଉପରେ ଲୋଲୁପ ଦୃଷ୍ଟି ପକାଉଥିବା ବହୁରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ କମ୍ପାନୀ । ନିଜ ଦେଶରେ ସଭ୍ୟ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ବୋଲାଉଥିବା ଏହି ଦେଶମାନେ ହେଉଛନ୍ତି ଆଜିର ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ଫାସିବାଦୀ ଶକ୍ତି ।

ଆଧୁନିକ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ଏହି ଚାରିତ୍ରିକ ଦୋଷ ମୂଳରୁ ରହିଛି । ବ୍ରିଟେନ୍ ର ପାର୍ଲିଆମେଣ୍ଟ୍ କୁ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ଜନନୀ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । ୧୯୪୭ ମସିହାର ପୂର୍ବରୁ ଭାରତ ସେହି ବ୍ରିଟିଶ୍ ରାଜ୍ୟର ଅନ୍ତର୍ଗତ ଥିଲା । ସେ ରାଜ୍ୟ ଏତେ ବଡ଼ ଥିଲା ଯେ ତାକୁ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ବୋଲି କୁହାଯାଉଥିଲା । କିନ୍ତୁ ତାହାର ଗଣତନ୍ତ୍ର ସାମ୍ରାଜ୍ୟବ୍ୟାପୀ ନଥିଲା । ତାହାର ଏକ ଶତାଂଶ ଅଞ୍ଚଳରେ, ଯେଉଁଠି ଗୋରାମାନେ ରହୁଥିଲେ କେବଳ ସେଇଠି ଥିଲା ଗଣତନ୍ତ୍ର । ତାହା ହେଲେ ଏକ ଅପ୍ରୀତିକର ଉପସଂହାରରେ ପହଞ୍ଚିବାକୁ ହେବ । ଆଧୁନିକ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଗଣତନ୍ତ୍ର ବିଶେଷାଧିକାରଯୁକ୍ତ ଗୋଷ୍ଠୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ଯେଉଁଠି ସମୃଦ୍ଧି ବହୁତ ଓ ଆର୍ଥିକ ସ୍ଥିରତା ସାଙ୍ଗରେ ସାଧାରଣ ନାଗରିକର ଆର୍ଥିକ ସୁରକ୍ଷାର ଗ୍ୟାରେିଣ୍ଟି ରହୁଛି, ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଅଧିକାରଗୁଡ଼ିକ ସେଇଠି ଚଳିପାରୁଛି । ଅତି ସମୃଦ୍ଧିର ଏହି ଢାାଞ୍ଚାରେ ଯେଉଁ ଗଣତନ୍ତ୍ର କଳ୍ପିତ ହୋଇଛି, ନିର୍ଧନ ଦେଶମାନଙ୍କରେ ତାହା ସ୍ଥାୟୀ ହୋଇ ରହିବ କିପରି ?

ବିକାଶଶୀଳ ଦେଶଗୁଡ଼ିକର ଗଣତନ୍ତ୍ରରେ ଯେଉଁମାନେ ବିଧାୟକ ମନ୍ତ୍ରୀ ଆଦି ହୋଇ ଶାସକ ହେଉଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ଉତ୍ପତ୍ତି ଦେଶର ଗରିବ ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ପରିବାରମାନଙ୍କରେ । ଥରେ ମନ୍ତ୍ରୀ ବିଧାୟକ ହେବାପରେ ସେମାନେ ଯେଉଁ ସୁଖସୁବିଧାର ଅଧିକାରୀ ହେଉଛନ୍ତି, ସେଥିରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେଲେ, ସେମାନଙ୍କର ପରିବାରଗୁଡ଼ିକ ଆର୍ଥିକ ଅସୁରକ୍ଷାର ସମୁଦ୍ରରେ ଭାସିଯିବେ । ତେଣୁ ସମୃଦ୍ଧ ଦେଶମାନଙ୍କର ତୁଳନାରେ ଏହି ଦେଶମାନଙ୍କର ଜନପ୍ରତିନିଧିମାନେ ନିଜ ପାଇଁ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ବିଶେଷାଧିକାର ସୃଷ୍ଟି କରନ୍ତି । ବିଧାୟକ ହେବାପରେ ମଧ୍ୟ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଆୟ, ବାସଗୃହ, ରେଳଯାତ୍ରା ଇତ୍ୟାଦିର ସୁବିଧା କରିନିଅନ୍ତି । ପୂର୍ବର ବିଶେଷାଧିକାରମାନଙ୍କୁ ସଂଶୋଧନ କରି ଆହୁରି ବେଶୀ କରିନିଅନ୍ତି। ଏଥିରେ ଦଳମତ ନିର୍ବିଶେଷରେ ଏକାଠି ହୋଇଯାଆନ୍ତି। ସେମାନଙ୍କର ଏକ ଅଲଗା ସୁବିଧାପ୍ରାପ୍ତ ଗୋଷ୍ଠୀ ତିଆରି ହୋଇଯାଏ । 

ଶାସକ ହେବାର ଭାଗ୍ୟ କେତେକ ବଂଶ ଓ ପରିବାର ମଧ୍ୟରେ ସୀମିତ ହୋଇଯାଏ । ନେହେରୁ ବଂଶରୁ ଲାଲୁ ବଂଶ ଓ ବିଜୁ ବଂଶ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ । ଏହି କ୍ଲବ୍ ଭିତରେ ଦୁର୍ନୀତିର ଘଟଣା ହେଲେ ଜଣେ ଅନ୍ୟକୁ ସାହା ହୁଅନ୍ତି ଓ ଘଟଣାଟିକୁ ଲୁଚାଇ ଦିଅନ୍ତି । ପୁଣି ଥରେ ଶାସକ ଗାଦିକୁ ଫେରି ଆସିବା ପାଇଁ ସେମାନେ ହିଂସା, ଅପରାଧ, ଲୁଟ୍ ସବୁକିଛି କରିପାରନ୍ତି । ଏଇଥିରେ ସେମାନେ ଗୁଣ୍ଡାଦଳ ଓ ହିଂସ୍ରକ ଶକ୍ତିମାନଙ୍କର ସାହାଯ୍ୟ ନିଅନ୍ତି । ତାହାର ଖର୍ଚ୍ଚ ଜୁଟାଇବା ନିମନ୍ତେ ବହୁରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ କମ୍ପାନୀମାନେ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି । ସାଧାରଣ ସଚ୍ଚୋଟ ରାଜନୈତିକ କର୍ମୀ ନିର୍ବାଚନରେ ଠିଆ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ । ଗଣତନ୍ତ୍ର ଗୁଣ୍ଡାମାନଙ୍କ ହାତରେ ବନ୍ଦୀ ହୁଏ, ଧନଶକ୍ତିମାନଙ୍କର ଖେଳନା ହୁଏ ।