ମହିମା ଭକ୍ତି କବିତା - 'କଳିଯୁଗେ ମହିମା ନାମ'

ସନ୍ଥ କବି - ଭୀମ ଭୋଇ

ଟ୍ୟୁନିସିଆ ଦେଶର କାଇରୁଆନ ନଗରର ଉକବା ମସଜିଦର ଦ୍ୱାର
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସ୍

କଳିଯୁଗେ ମହିମା ନାମ ହେଲା ଉତ୍ପତ୍ତି

ଭଜ ଗୁରୁପାଦ ନୁହଁ ଅପ୍ରୀତି । ଘୋଷା ।

ବ୍ରହ୍ମରୂପେ ରହିଛି ଘୋଟି

ଚିଠିପତ୍ର ଦେଉଛି କାଟି

ସେ ନିତି ପ୍ରତି, ଚନ୍ଦ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ବେନି ଯା ବଚନ ମାନି

ଫେରୁଛନ୍ତି ଯାର ଆଜ୍ଞା ନ ମେଣ୍ଟି ।୧।

ଠାବେ ଠାବେ ସମ୍ପଦ କୋଟି

ଅଧିକାରୀ ଅଛନ୍ତି ଖଟି

ସେ ଛନ୍ତି ଆକୋଟି, କଟୁମ୍ବ ଜଞ୍ଜାଳ କେବେ ନୁହେଁ ଭଲ

ଚିନ୍ତାରେ ମୋ ମନ ହେଉଛି ଘାଣ୍ଟି ।୨।

ନ ବସିଲେ ବୈଷ୍ଣବ କତି

ଅର୍ଜିବାରେ ନିରତେ ମାତି

ସେ ଦିବସ ରାତି, ପର ଧନେ ବଡ ହେବେ ପାପୀ ମୂଢ

ନ ଜାଣିଲେ ଆତ୍ମା ଉଦ୍ଧାର ଗତି ।୩।

ମାୟା ମୋହେ ମଜ୍ଜିବେ ନିତି

କରୁଥିବେ ଅଜ୍ଞାନେ ପ୍ରୀତି

ସେ ଧର୍ମ ନ ଚିନ୍ତି, ଭବାର୍ଣ୍ଣବେ ପଡି ନିଜ ପଥ ହୁଡି

କେହି ନ ରଖିବେ କାହାର ଜାତି ।୪।

ହୃଦପଦ୍ମେ ନ ଥିବ ଭୀତି

ବଳାଇବେ ମନ ପ୍ରକୃତି

ସେ ପରେ ପୀରତି, ସର୍ବେ ଏକାକାର ହୋଇଯିବେ ନର

ଏବେ ଗୁରୁ ନାମ ଧର ହୋ ଚେତି ।୫।

ନ ପାଇଣ ଜ୍ଞାନର ଗତି

ଯେଉଁ ପାଦ ମୋକ୍ଷ ମୁକତି

ସେ ହୃଦେ ନ ଚିନ୍ତି, କହେ ଭୀମଭୋଇ ହେଉଛନ୍ତି ବାଇ

ବିଷ୍ଣୁକୁଟ ମାୟା ଧନ୍ଦାରେ ମାତି ।୬।