ମହିମା ଭକ୍ତି କବିତା - 'ଧରିଥା ଯୁଗ ଶେଷ ଯାଏ'
ସନ୍ଥ କବି ଭୀମ ଭୋଇ
 |
| ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶର ରିଆଲିଠାରେ ଏକ ଚୌଲଟ୍ରିର ଦ୍ୱାରଦେଶ ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସ୍ |
ଧରିଥା
ଯୁଗ ଶେଷ ଯାଏ
କଳି
କ୍ଷୟ ହେବ ସତ୍ୟ ହେଲାଣି ଉଦୟେ ।
ଘୋଷା ।
ସଂସାର
ସାଗର ଜଳ ବହୁଅଛି ଅନର୍ଗଳ
ମାରୁଛି
ଲହରି ଠେଲି କରାଉଛି ଭୟେ ।
ଛନ୍ଦ
ମନ୍ଦେ ନ ବିହର ଗୁରୁ ପାଦପଦ୍ମ
ଧର ନାମ ବ୍ରହ୍ମଲୟେ ।୧।
ଏକୁ
ଏକେ ଛନ୍ତି ଗାଢ ଅଜ୍ଞାନ ପାମର
ମୂଢ
ପ୍ରତିଜ୍ଞା
କରନ୍ତି ବଡ ଜମ୍ବୁଦ୍ୱୀପାମହେ
।
ନିଜ
ଦେବତା ନ ପୂଜି ମୂର୍ତ୍ତିକା ପାଷାଣ
ଭଜି ପଡିଛନ୍ତି ମୋହେ ।୨।
ଏ
ଜଗତ ଜନ ଯେତେ କହୁଛନ୍ତି ନାନା
ମତେ
ମନେ
ନ ଘେନିବ ଚିତ୍ତେ ରଚନା ବିଷୟେ ।
ନିନ୍ଦୁଛନ୍ତି
ଧର୍ମ ବାଟ ନିଶ୍ଚୟେ ସରିବ ହାଟ
ପାପେ ଯିବ କ୍ଷୟେ ।୩।
କଳି
ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ଆଜି ଦୋହେଁ ଲାଗିଛନ୍ତି
ବାଦୀ
ସାକ୍ଷୀ
ଅଛନ୍ତି ଅନାଦି ଯୁଦ୍ଧ ଅପ୍ରମୟେ
।
କଳିକି
ଜିଣିଲେ ସତ୍ୟ କାଳକୁ ପାଇବ ସୁସ୍ଥ
ହେବ ସ୍ଥିତି ଥୟେ ।୪।
ପାଇ
ଆସୁଛି ଦିବସ ଯେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦାସୀ
ଦାସ
ସର୍ବ
କରିଥାଅ ଆଶ ରଖ ମନ ଥୟେ ।
ଯାର
ଯେତିକି କାମନା ଆତ୍ମାଭକ୍ତିର
ଭାବନା ଲଭିବ ନିଶ୍ଚୟେ ।୫।
ଶୁଭ
ଅନୁକୂଳ ଯୋଗେ ରଣକ୍ଷେତ୍ର ମଧ୍ୟଭାଗେ
ଘେନି
ଭକ୍ତ ଗଣ ପ୍ରଭୁ କରିବେ ବିଜୟେ ।
ସେ
ଦିବସେ କଳିଯୁଗ ସତ୍ୟ ପାଦେ ଲୀନ
ହେବ ଭୀମଭୋଇ କହେ ।୬।
No comments:
Post a Comment