ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବଦ୍ ଗୀତାର ପଦ୍ୟାନୁବାଦ 

ଚତୁର୍ଥ ଅଧ୍ୟାୟ : ଶ୍ଲୋକ ୧ - ୯ 

ଅନୁବାଦକ - ଉତ୍କଳବ୍ୟାସ ଶ୍ରୀ ଫକୀରମୋହନ ସେନାପତି 

ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନସ୍ 

ଚତୁର୍ଥ ଅଧ୍ୟାୟ : ଶ୍ଲୋକ ୧

ଜ୍ଞାନ ୟୋଗ

ଶ୍ରୀ ଭଗବାନ ଉବାଚ 

ଇମଂ ବିବସ୍ୱତେ ୟୋଗଂ ପ୍ରୋକ୍ତବାନହମବ୍ୟୟମ୍ ।

ବିବସ୍ୱାନ୍ ମନବେ ପ୍ରାହ ମନୁରିକ୍ଷ୍ୱାକବେଽବ୍ରବୀତ୍ ।୧।

ପୂର୍ବ କାଳେ ଆମେ ଏହି ଅବ୍ୟୟ ଯୋଗକୁ । ଯତନରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲୁଁ ଆଦିତ୍ୟଙ୍କୁ ।।

ମନୁକୁ ଶିଖାଇଥି୍ଲେ ଆଦିତ୍ୟ ଏ ଯୋଗ । ଇକ୍ଷ୍ୱାକୁଙ୍କୁ ଶିଖାଇଲେ ମନୁ ମହାଭାଗ ।୧।

ଏବଂ ପରମ୍ପରାପ୍ରାପ୍ତମିମଂ ରାଜର୍ଷୟୋ ବିଦୁଃ

ସ କାଳେନେହ ମହତା ୟୋଗୋନଷ୍ଟଃ ପରନ୍ତପ ।୨।

ଇକ୍ଷ୍ୟାକୁଠାରୁ ନିମି ଆଦି । ଶିଖିଣ ଥିଲେ ଏ ସମାଧି ।।

ତହିଁ ଉତ୍ତାରୁ ପରନ୍ତପ । କାଳେ ଏ ଯୋଗ ହେଲା ଲୋପ ।୨।

ସ ଏବାୟଂ ମୟା ତେଽଦ୍ୟ ୟୋଗଃ ପ୍ରୋକ୍ତଃ ପୁରାତନଃ ।

ଉକ୍ତୋଽସି ମେ ସଖା ଚେତି ରହସ୍ୟଂ ହ୍ୟେତ ଦୂତ୍ତମମ୍ ।୩।

ତୁମ୍ଭେ ମୋ ସଖା ପୁଣି ଭକ୍ତ । ମୋଠାରେ ପୁଣି ଅନୁରକ୍ତ ।।

ଏଣୁ ଏ ଯୋଗ ପୁରାତନ । ବିଶେଷି କଲୁଁ ଯେ କୀର୍ତ୍ତନ । ୩।

ଅର୍ଜୁନ ଉବାଚ 

ଅପରଂ ଭବତୋ ଜନ୍ମ ପରଂ ଜନ୍ମ ବିବସ୍ୱତଃ ।

କଥମେତଦ୍ ବିଜାନୀୟାଂ ତ୍ୱମାଦୌ ପ୍ରୋକ୍ତବାନିତି । ୪।

ସୂର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ଆଗେ ଜନମ ଗ୍ରହଣ । ଅନନ୍ତର ଜନ୍ମଲାଭ କଲେ ଯେ ଆପଣ ।।

ଆପଣଙ୍କଠାରୁ ଶିକ୍ଷା କଲେ ସୂର୍ଯ୍ୟଦେବ । ଏକଥା ବା ହୋଇପାରେ କେମନ୍ତେ ସମ୍ଭବ ।୪।

ଶ୍ରୀ ଭଗବାନ ଉବାଚ 

ବହୁନି ମେ ବ୍ୟତୀତାନି ଜନ୍ନାନି ତବ ଚାର୍ଜୁନ ।

ତାନ୍ୟହଂ ବେଦ ସର୍ବାଣି ନ ତ୍ୱଂ ବେତ୍ଥ ପରନ୍ତପ ।୫।

ପୂର୍ବେ ଆମ୍ଭେ ଜନ୍ମ ଲଭିଅଛୁ କେତେଥର । ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ଜନ୍ମିଥିଲ ଆହେ ବୀରବର ।।

ଅଲୁପ୍ତ ବିଦ୍ୟାର ବଳେ ଅଛୁ ଅବଗତ । ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭେ ଭୁଲିଯାଇଅଛ ସେ ସମସ୍ତ ।୫।

ଅଜୋଽପି ସନ୍ନବ୍ୟୟାତ୍ମା ଭୂତାନାମୀଶ୍ୱରୋଽପିସନ୍ ।
ପ୍ରକୃତିଂ ସ୍ୱାମଧିଷ୍ଠାୟ ସମ୍ଭବାମ୍ୟାତ୍ମମାୟୟା ।୬।

ଆମ୍ଭର ନାହିଁ ଯେ ଜନ୍ମ ନୋହୁ ବିନିଶ୍ୱର । ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କର ମଧ୍ୟେ ଆମ୍ଭେ ହିଁ ଈଶ୍ୱର ।।

ସ୍ୱକୀୟ ପ୍ରକୃତି ରୂପ ଆଶ୍ରୟକୁ ଘେନି । ପୁନଃ, ପୁନଃ ଜନ୍ମ ଲଭିଥାଉଁ ଫାଲଗୁନି ।୬।

ୟଦା ୟଦା ହି ଧର୍ମସ୍ୟ ଗ୍ଲାନିର୍ଭବତି ଭାରତ ।

ଅଭ୍ୟୁତ୍ଥାନମଧର୍ମ୍ମସ୍ୟ ତଦାତ୍ମାନଂ ସୃଜାମ୍ୟହମ୍ ।୭।

ଯେତେବେଳେ ହୁଏ ଧର୍ମେ ଗ୍ଲାନି ଉପସ୍ଥିତ । ଅଧର୍ମ ହୁଅଇ ଜଗତରେ ସଞ୍ଚାରିତ ।।

ଆମ୍ଭେ ମାୟାବଳେ ସେହି ସେହି ସମୟରେ । ଜନ୍ମଲାଭ କରୁଁ ପାର୍ଥ ଜଗତ ମଧ୍ୟରେ ।୭।

ପରିତ୍ରାଣାୟ ସାଧୁନାଂ ବିନାଶାୟ ଚ ଦୁଷ୍କୃତାମ୍ । 

ଧର୍ମସଂସ୍ଥାପନାର୍ଥାୟ ସମ୍ଭବାମି ୟୁଗେ ୟୁଗେ । ୮।

ସାଧିୁମାନଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣ । ଅସାଧୁମାନଙ୍କ ନିଧନ ।।

ଧର୍ମ ସ୍ଥାପନ ଅନୁରାଗେ । ଜନମି ଥାଉଁ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ।୮।

ଜନ୍ମ କର୍ମ ଚ ମେ ଦିବ୍ୟମେବଂ ୟୋ ଚେତ୍ତି ତତ୍ତ୍ୱତଃ ।

ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଦେହଂ ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନୈତିମାମେତି ସୋଽର୍ଜ୍ଜୁନ । ୯।

     ଆମ୍ଭର ସ୍ୱେଚ୍ଛାକୃତ ଜନ୍ମ । ପୁଣି ଯେ ଅଲୌକିକ କର୍ମ ।।

ଯେ ହୁଏ ଏହା ଅବଗତ । ଆମ୍ଭଙ୍କୁ ହୁଏ ସେହୁ ପ୍ରାପ୍ତ ।।

ନ କରେ ଜନମ ଗ୍ରହଣ । ଆମ୍ଭ ଶରୀରେ ହୁଏ ଲୀନ ।୯।