ଗୋପବନ୍ଧୁ ଦାଶ କୃତ କଠୋପନିଷଦ୍ ର ଓଡ଼ିଆ ପଦ୍ୟାନୁବାଦ 

ପ୍ରଥମ ଅଧ୍ୟାୟ 

ତୃତୀୟ ବଲ୍ଲୀ : ଶ୍ଲୋକ ୧

ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନସ୍ 

ଶୁଣ ନଚିକେତ, ଜୀବ ପରମ ପ୍ରଭେଦ

ଭେଦିଲେ ଯେ ତତ୍ତ୍ୱ ଆଉ ନ ରହିବ ଖେଦ ।

ପରମାତ୍ମା ଜୀବଆତ୍ମା ଏକତ୍ର ଉଭୟେ

ପ୍ରବିଷ୍ଟ ମାନବ ବୁଦ୍ଧି-ଗୂଢ଼-ଗୁହାଶୟେ ।

ଉନ୍ମୁୁକ୍ତ ହୃଦୟାକାଶେ ବେନିଙ୍କ ପ୍ରକାଶ

ଏକ ଭୁଞ୍ଜେ ଆନ କରେ ଚିର ଉପବାସ ।

ସୁକୃତ ଦୁଷ୍କୃତ ଆଦି କର୍ମ ଫଳାଫଳ

ଦେହେ ଜୀବ, ଭୋଗେ ଦେଖେ ପରମ କେବଳ ।

ଅନ୍ଧକାର ଜୀବ, କିନ୍ତୁ ଆଲୋକ ପରମ 

ବ୍ରହ୍ମଜ୍ଞାନୀ କୁହନ୍ତି ଏ ଭେଦାଭେଦ ମର୍ମ ।

ଆବର ଯେ ପଞ୍ଚଅଗ୍ନି କରନ୍ତି ଅର୍ଚ୍ଚନା

କରନ୍ତି ଯେ ନଚିକେତ ଅଗ୍ନି ଆରାଧନା ।

ସେ ସକଳ ଉପାସକ କର୍ମନିଷ୍ଠ ଜନ

ବଖାଣନ୍ତି ପରାପର ପ୍ରଭେଦ ଏସନ ।

ପରାପର ବ୍ରହ୍ମଜ୍ଞାନ ଦୁଃସାଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚିତ

ନୁହେ କିନ୍ତୁ ମାନବର ସାଧନା ଅତୀତ । (ନ.ଉ. ୧।୩। ୧୭-୧୮)