ଏହି ଗଳ୍ପରେ ମୋହ ଛଡ଼ା ସମସ୍ତେ ମୁଖର

(ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦଙ୍କ ପାଇଁ)

ମୂଳ ଇଂରାଜୀ କବିତାଟିର ଲେଖକ - ଡି. ନର୍କ୍ସେ 

ଏଲ୍ମ ଗଛ (ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍)

ଏପରିକି ଶବ୍ଦ । ସ୍ୱରସଙ୍ଘାତ । ନୀରବତା ।

ମୁଁ ଖାଲି ଭାବିପାରୁଛି ।

ମୁଁ ମୋ ବା'ର ଗାଲୱେ ଘରକୁ ଝୁରେ;

ମନେ ପକାଏ ନିଜ ପାଇଁ ତିଆରିଥିବା କଡ଼କ୍ ଶେଯକୁ ।

ତୁମେ ମୋତେ ନିର୍ଦ୍ଦୟ କହିପାର ।

ହେଲେ ଏବେ, ମୁଁ ଘୁରିଚାଲେ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ।

ମୁଁ ନିଦ୍ରାହୀନତାର ରାଜ୍ୟର ସାମ୍ରାଜ୍ଞୀ ।

ସେମାନେ ମୋତେ କାହିଁକି ଅଭିଷିକ୍ତ କରନ୍ତି  ଯେ?

ମୁଁ ତା'କୁ ଅକାରଣେ ଭଲପାଏ ;

ତୁମେ ଯେପରି ହସିପାର ପାଇନର ଗନ୍ଧବହ ପରେ ।

କିନ୍ତୁ ସେ ତୁମର ଇସାରାକୁ ସବୁକୁ, 

ପରୀକ୍ଷା କରିବ ମୁରୁଆରେ ।

ଦିନ ଥିଲା, ଖାଲି ବୋତାମଟିଏ ଖୋଲି,

ଆମେ ପରଷ୍ପରକୁ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିପାରୁଥିଲୁ

ଉଷା ପରି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରଦେଶୀଟିଏରେ ;

ସବୁବେଳେ ସେଇ ଗୋଟିକ ବୋତାମ ।

ହେଲେ ଏବେ ଆମେ ଧାବମାନ ଛାୟାକ୍ରାନ୍ତ ଇଲାକାରେ ।

ଥରେ ସଇତାନ ସନ୍ଥ ମେରି ଡିଓନିଜଙ୍କୁ ଭେଟଣା ହେଲା ;

ଏବଂ ତାଙ୍କର କର୍ଣ୍ଣଦେଶରେ ଚୁପଚୁପ କହିଲା,

ଏହି ଦୁନିଆ ଏକ ସ୍ୱପ୍ନ ମାତ୍ର ହିଁ ।

ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ,

ତୁମ୍ଭେ କଅଣ କୋଢ଼ିଟିର ଘଣ୍ଟିଟିକୁ ଶୁଣିପାରନାହିଁ ?

ବର୍ତ୍ତମାନ ମକାର ଶିଆରରୁ ପ୍ରଥମ ପାଇନଗୁଡ଼ିକ ମୁଣ୍ଡ ଟେକେ ।

ଏଲ୍ମ ବୃକ୍ଷର ଛତ୍ର ହଠାତକରି ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚର ହୁଏ ।

ଆମେ ପହଞ୍ଚୁ ଏରୁଣ୍ଡିଠାରେ,

ଶେଷ ହିଡ଼ ପାଖରେ ।

ଘୋଡ଼ାଟି ନିଜର ନାଲିଆସିଆଁ ଆଖିକୁ ଘୁରାଏ ।

ଟ୍ରିଷ୍ଟାନ୍ କିପରି ଧାଇଁବା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟତ !

ପରମ ହିଁ ତାକୁ ବଳ ଯୋଗାଏ ।

ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ଆକର୍ଷଣ ।

ହେଲେ ଇଶ୍ୱର ଜଣେ ହାରିଯାଇଥିବା ଲୋକ ।

ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଓ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ହାନି ।

ୟୁ ଗଛର ଡାଳଗୁଡ଼ିକ ଧନୁ ଭଳି ବଙ୍କେଇଯାଆନ୍ତି ।

ଗୋଟିଏ ମେଲା ଜେଗା ନିଶ୍ଚିତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଖୋଜିନେବ ।

ବର୍ତ୍ତମାନର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ,

ଜଣେ ଦାସ ଯାହା ଜାଣେ, ସେତକ ଶିଖିବା :

ଶୀତ ଓ କ୍ଷୁଧା ।

କିପରି ଚଳିବା, ନଖାଇ ନଶୋଇ ।

ପିଲାପିଲି କିପରି ନ କରିବା ।  

ଅନୁବାଦକୀୟ ଟୀକା

ଡି. ନର୍କ୍ସେ ନ୍ୟୁୟର୍କ ସହରର ବ୍ରୁକ୍ଲିନର କବି । ଶିକ୍ଷା ହାର୍ଭାଡ଼ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ । ଏହି ବହୁସ୍ରାବୀ କବି ଅନେକ କବିତା ସଙ୍କଳନର ରଚୟିତା । ଏଥି ମଧ୍ୟରୁ ୨୦୦୧ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ 'ଦି ରୁଲ୍ସ୍ ଅଫ୍ ପାରାଡାଇଜ୍', ୨୦୦୩ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ 'ଦି ଫଲ୍' ତଥା ୨୦୦୮ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ 'ଦି ବର୍ଡର୍ କିଙ୍ଗଡମ୍' ଅନ୍ୟତମ । ତାଙ୍କର କାବ୍ୟକୃତି ଲାଗି ସେ ଅନେକ ପୁରସ୍କାର ପାଇଛନ୍ତି । କବିତା ଲେଖିବା ଛଡ଼ା, ସେ ଜଣେ ଅଧ୍ୟାପକ ତଥା ମାନବ ଅଧିକାର କର୍ମୀ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟରତ ।