Saturday, October 24, 2015

ଫକୀର ମୋହନ ସେନାପତି କୃତ ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବଦ୍ ଗୀତାର ଓଡିଆ ପଦ୍ୟାନୁବାଦ


 
ଫଟୋ କ୍ରେଡିଟ୍ - ୱିକିମିଡିଆ କମନସ୍ 


ପ୍ରଥମ ପ୍ରକାଶ – ୧୮୮୭


ପ୍ରଥମ ଅଧ୍ୟାୟ - ଶ୍ଲୋକ ୨୮- ୩୭


ଦୃଷ୍ଟ୍ୱେମାନ୍ ସ୍ୱଜନାନ୍ କୃଷ୍ଣ ଯୁଯୁତ୍ସୂନ୍ ସମୁପସ୍ଥିତାନ୍ ।
ସୀଦନ୍ତି ମମ ଗାତ୍ରାଣି ମୁଖଞ୍ଚ ପରିଶୁଷ୍ୟତି । ୨୮ ।

ହେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଯୁଦ୍ଧେ ଜ୍ଞାତି ବନ୍ଧୁ ଗଣେ ଦେଖି । ପୋଡୁଛି ମୋ ଦେହ ମୁକ ଯାଉଅଛି ଶୁଖି । ୨୮ ।

ବେପଥୁଶ୍ଚ ଶରୀରେ ମେ ରୋମହର୍ଷଶ୍ଚ ଜାୟତେ ।
ଗାଣ୍ଡୀବଂ ସ୍ରଂସତେ ହସ୍ତାତ୍ ତ୍ୱକ୍ ଚୈବ ପରିଦହ୍ୟତେ । ୨୯ ।

କମ୍ପୁଛି ଶରୀର ହେଉଅଛି ରୋମାଞ୍ଚିତ । ହସ୍ତୁ ମୋର ହେଉଅଛି ଗାଣ୍ଡୀବ ସ୍ଖଳିତ । ୨୯ ।

ନ ଚ ଶକ୍ନୋମ୍ୟବସ୍ଥାତୁଂ ଭ୍ରମତୀବ ଚ ମେ ମନଃ ।
ନିମିତ୍ତାନି ଚ ପଶ୍ୟାମି ବିପରୀତାନି କେଶବ । ୩୦ ।

ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିବାକୁ ନାହିଁ ମନେ ବଳ । ମନ ମୋର ନିରନ୍ତର ହେଉଛି ଚଞ୍ଚଳ ।।
ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗେ ଦେଖୁଅଛି ଅମଙ୍ଗଳ ଚିହ୍ନ । ବ୍ୟାକୁଳ ହେଉଛି ମନ ହେ ମଧୁସୂଦନ । ୩୦ ।

ନ ଚ ଶ୍ରେୟୋଽନୁପଶ୍ୟାମି ହତ୍ୱା ସ୍ୱଜନମାହବେ ।
ନ କାଂକ୍ଷେ ବିଜୟଂ କୃଷ୍ଣ ନ ଚ ରାଜ୍ୟମ୍ ଶୁଖାନି ଚ । ୩୧ ।

ବନ୍ଧୁଗଣେ ନାଶକରି ଦେଖୁନାହିଁ ଶ୍ରେୟ । ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ ମୋର ରାଜ୍ୟ ବା ବିଜୟ । ୩୧ ।

କିଂ ନୋ ରାଜ୍ୟେନ ଗୋବିଦଂ କିଂ ଭୋଗ୍ୟୈର୍ଜୀବିତେନ ବା ।  
ଯେକ୍ଷାମର୍ଥେ କାଂକ୍ଷିତଂ ନୋ ରାଜ୍ୟଂ ଭୋଗାଃ ସୁଖାନି ଚ । ୩୨ ।

ରାଜ୍ୟ କିମ୍ବା ଜୀବନରେ ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ । ସେହି ସର୍ବ ଭୋଗ ଇଚ୍ଛା ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ । ୩୨ ।

ତ ଇମେବସ୍ଥିତା ଯୁଦ୍ଧେ ପ୍ରାଣାଂସ୍ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଧନାନି ଚ ।
ଆଚାର୍ୟାଃ ପିତରଃ ପୁତ୍ରାସ୍ତଥୈବ ଚ ପିତାମହଃ । ୩୩ ।

ସେହି ପିତାମହ ପିତା ଆଚାର୍ଯ୍ୟ କୁମରେ । ପ୍ରାଣ ତେଜିବାକୁ ଆସି ଅଛନ୍ତି ସମରେ । ୩୩ ।

ମାତୁଳାଃ ଶ୍ୱଶୁରାଃ ପୌତ୍ରାଃ ଶ୍ୟାଳାଃ ସମ୍ବନ୍ଧିନସ୍ତଥା ।
ଏତାନ୍ନ ହନ୍ତୁମିଚ୍ଛାମି ଘ୍ନତୋଽପି ମଧୁସୂଦନ । ୩୪ ।

ମାତୁଳ ଶଶୁର ନାତି ଶଳା ସମ୍ବନ୍ଧିନ । ଏମାନେ କଲେହେଁ ନାଶ ଆମ୍ଭର ଜୀବନ ।।
ନକରିବୁଁ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ସମର । ହେ ମଧୁସୂଦନ ଏହା କରିଅଛୁ ସ୍ଥିର । ୩୪ ।

ଅପି ତ୍ରୈଲୋକ୍ୟ-ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ହେତାଃ କିଂ ନୁ ମହୀକୃତେ ।
ନିହତ୍ୟ ଧାର୍ତ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରାନ୍ନଃ କାପ୍ରୀତିଃ ସ୍ୟାଜ୍ଜନାର୍ଦ୍ଦନ । ୩୫ ।

ରାଜ୍ୟ କଥା ପଛେ ଥାଉ ତ୍ରୈଲୋକ୍ୟ ରାଜତ୍ତ୍ୱ । ପାଇଲେ ହେଁ ଏମାନଙ୍କୁ ନକରିବି ହତ । ।
ଅତଏବ ବୋଲୁଅଛି ଆହେ ଚକ୍ରଧାରି ।  ନ ଜନ୍ମିବ ପ୍ରୀତି ଧାର୍ତ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରେ ବଧ କରି । ୩୫ ।

ପାପମେବାଶ୍ରୟେଦସ୍ମାନ୍ ହତ୍ୱୈତାନାତତାୟିନଃ ।
ତସ୍ମାନ୍ନାର୍ହା ବୟଂ ହନ୍ତୁଂ ଧାର୍ତ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରାନ୍ ସ୍ୱବାନ୍ଧବାନ୍ । ୩୬ ।

ଆତତାୟୀ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ଧାର୍ତ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରମାନେ । ଅବଶ୍ୟ ଜନ୍ମିବ ପାପ ବଧ କଲେ ରଣେ ।।
ଅତଏବ ହେ ମାଧବ ବୋଲୁଅଛି ମୁହିଁ । ବାନ୍ଧବମାନଙ୍କୁ ବଧି ସୁଖ ହେବ ନାହିଁ । ୩୬ ।

ଯଦ୍ୟପେତ୍ୟେ ନ ପଶ୍ୟନ୍ତି ଲୋଭୋପହତଚେତସଃ ।
କୁଳକ୍ଷୟକୃତଂ ଦୋଷଂ ମିତ୍ରଦ୍ରୋହେ ଚ ପାତକଂ । ୩୭ ।

କୁଳକ୍ଷୟ ମିତ୍ରଦ୍ରୋହ ପାପ ଆଚରଣେ । ଲୋଭାସକ୍ତ ହୋଇ ଦେଖୁ ନାହାନ୍ତି ଏମାନେ । ୩୭ ।

No comments:

Post a Comment