ଗଛ

କବି - ଗୁଲଜାର୍

ଅନୁବାଦ - ଭରଦ୍ୱାଜ ପଣ୍ଡା 

ଫଟୋ କ୍ରେଡିଟ୍ - ୱିକିମିଡିଆ କମନସ୍ 

ଗଛମାନଙ୍କର ପୋଷାକ ଦେଖି ଆମେ ଏତିକି ଅନ୍ତତଃ ଜାଣିପାରୁ ଯେ ବଦଳିବ ୠତୁ ।

ନୂଆ ଝୁମୁକାମାନ କାନରେ ଝୁଲୁଥିବାର ଦେଖି, କୋଇଲି ସୂଚନା ଦିଏ ବେଳ ଆମ୍ବର ହେଇଚି; 

ହେଇ ଖରାଦିନ ଆସୁଚି ।

ପତ୍ରସବୁ ଝାଡି ଦେଇ ଗୁଲମୋହର୍ ଯେବେ ଥୁଣ୍ଟା ହୁଏ ଖରାରେ,

ଓ ସଜବାଜ ହୁଏ ପିନ୍ଧିବାକୁ ସବୁଜରେ ସ୍ୱର୍ଣଅଳତା ରଙ୍ଗ ଛପା ପୋଷାକ,

ଜଣାପଡେ ଇଏ ଉପକ୍ରମ ମେଘର।

ପାହାଡରୁ ତରଳୁଥିବା ବରଫ ବହିଯାଏ ଧୋଇବାକୁ ପାଦ ପାଇନ୍ ର ।

ପବନ ପତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଝାଡିଝୁଡି ଚିକ୍ ଚିକ୍ କରିବାକୁ ଲାଗେ ।

କିନ୍ତୁ ଯେବେ ମଣିଷ ସଭ୍ୟତା ଘୁଷୁରି ଘୁଷୁରି ମାଡିଆସେ,

ପଡିଆର ପାଦଚଲା ରାସ୍ତା ଯେବା ଘରୁ ଗୋଡ କାଢେ,

ବୁଝିଯାଆନ୍ତି ଗଛମାନେ, କଟିବାବେଳ ଆସିଲା ଏଥର ।

ବଂଚିବାର ଏଇ ଶେଷ ୠତୁ, ମନଭରି ତାକୁ ଜୀଇଁଯାଅ ।