ଗଛ
କବି - ଗୁଲଜାର୍
ଅନୁବାଦ - ଭରଦ୍ୱାଜ ପଣ୍ଡା
![]() |
ଫଟୋ କ୍ରେଡିଟ୍ - ୱିକିମିଡିଆ କମନସ୍ |
ଗଛମାନଙ୍କର ପୋଷାକ ଦେଖି ଆମେ ଏତିକି ଅନ୍ତତଃ ଜାଣିପାରୁ ଯେ ବଦଳିବ ୠତୁ ।
ନୂଆ ଝୁମୁକାମାନ କାନରେ ଝୁଲୁଥିବାର ଦେଖି, କୋଇଲି ସୂଚନା ଦିଏ ବେଳ ଆମ୍ବର ହେଇଚି;
ହେଇ ଖରାଦିନ ଆସୁଚି ।
ପତ୍ରସବୁ ଝାଡି ଦେଇ ଗୁଲମୋହର୍ ଯେବେ ଥୁଣ୍ଟା ହୁଏ ଖରାରେ,
ଓ ସଜବାଜ ହୁଏ ପିନ୍ଧିବାକୁ ସବୁଜରେ ସ୍ୱର୍ଣଅଳତା ରଙ୍ଗ ଛପା ପୋଷାକ,
ଜଣାପଡେ ଇଏ ଉପକ୍ରମ ମେଘର।
ପାହାଡରୁ ତରଳୁଥିବା ବରଫ ବହିଯାଏ ଧୋଇବାକୁ ପାଦ ପାଇନ୍ ର ।
ପବନ ପତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଝାଡିଝୁଡି ଚିକ୍ ଚିକ୍ କରିବାକୁ ଲାଗେ ।
କିନ୍ତୁ ଯେବେ ମଣିଷ ସଭ୍ୟତା ଘୁଷୁରି ଘୁଷୁରି ମାଡିଆସେ,
ପଡିଆର ପାଦଚଲା ରାସ୍ତା ଯେବା ଘରୁ ଗୋଡ କାଢେ,
ବୁଝିଯାଆନ୍ତି ଗଛମାନେ, କଟିବାବେଳ ଆସିଲା ଏଥର ।
ବଂଚିବାର ଏଇ ଶେଷ ୠତୁ, ମନଭରି ତାକୁ ଜୀଇଁଯାଅ ।
No comments:
Post a Comment