କବିତା - 'ମାଗୁଣି'

କବି - ଦେବହୂତି ଦେଈ

ଯୁକ୍ତରାଜ୍ୟ ଆମେରିକାର ଟେକ୍ସାସ ଠାରେ ୧୯୩୫ ମସିହାରେ  ଧୂଳି ଝଡ଼
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍

ଦିଅ ଜ୍ଞାନ ଦିଅ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ହେ ପରମ ପିତା

ଏତିକି ମାଗୁଣି ଶ୍ରୀଚରଣେ

ପବିତ୍ର ନିର୍ମଳ ହେଉ ମୋର ଅନ୍ତରାତ୍ମା

ତବ ପଦ ତୁଳସୀ ଯେସନେ ।

ଶତ ପ୍ରଲୋଭନେ ପଡ଼ି ହୃଦୟେ ମୋହର

ନ ଘଟୁ କେବେ ହେଁ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଚ୍ୟୁତି

ବିଶ୍ୱ ପ୍ରାଣେ ପ୍ରାଣ ମୋର ହୋଇ ଯାଉ ଏକ

ସ୍ୱାର୍ଥ ହୋମେ ପଡ଼ୁ ପୂର୍ଣ୍ଣାହୂତି ।

ଅବଳା ହୃଦୟେ ବଳ ସାହସ ଅଭାବ,

ନଦୀ ମଧ୍ୟେ ତରଣୀ ସମାନ

ଘୂର୍ଣ୍ଣିବାୟୁ ମଧ୍ୟେ ପଡ଼ି ଘୂରଇ ଚୌଦିଗେ

କ୍ଷଣେକ୍ଷଣେ ବିପନ୍ନ ଜୀବନ ।

ଢାଳ କୃପା ବାରି ମୋର ହୃଦୁ ଚଞ୍ଚଳତା

ଭାସି ଯାଉ ହେ ପ୍ରଭୁ ଅଚିରେ

ହେଉ ପ୍ରଭୁ ଅଗ୍ରସର ଜୀବନ ମୋହର

କର୍ମପଥେ ସଦା ଧୀରେ ସ୍ଥିରେ ।

ବି.ଦ୍ର. - ଏହି ଲେଖାଟି 'ବାରୁଣୀ' ପତ୍ରିକାର ପ୍ରଥମ ବର୍ଷର ପ୍ରଥମ ସଙ୍ଖ୍ୟାରେ, ୧୩୩୧ କଳିଙ୍ଗାବ୍ଦରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । ପତ୍ରିକାର ଏହି ପ୍ରତିଟି 'ସୃଜନିକା' ସଂସ୍ଥାର ସୌଜନ୍ୟରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିବାରୁ, ଆମେ ତାଙ୍କ ନିକଟରେ କୃତଜ୍ଞ ।