ଜଗନ୍ନାଥ ଭଜନ - ତୁମ୍ଭ ଶୁଣିବାକୁ ମୋହ କହିବାକୁ 

କବି - ନିତ୍ୟାନନ୍ଦ ଦାସ 

ଭଜନର ୟୁଟ୍ୟୁବ୍ - ଲିଙ୍କ୍ - https://www.youtube.com/watch?v=hIGvCdy_VsI

ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନସ୍ 

ତୁମ୍ଭ ଶୁଣିବାକୁ ମୋହ କହିବାକୁ 

ସମୟ ନାହିଁ ମୁରାରୀ ।

ତୁମ୍ଭ କୃପା ହେଉ ହେଉ କହୁ କହୁ

ବିପତ୍ତି ଦେଉଛି ସାରି ।

ମହାପ୍ରଭୁ ହେ ।୧।

ଦୁଃଖ-ତଟିନୀ-ତଟ-ତରୁ ହୋଇ ମୋ 

ପିଣ୍ଡେ ବଳ ନାହିଁ ମୁଳେ ।

ତୁମ୍ଭ ନିରାଶ-ପ୍ରବଳ-ପବନରେ 

ଉପୁଡ଼ୁଛି ମୁଁ ସମୁଳେ ।

ମହାପ୍ରଭୁ ହେ ।୨।

ମୁହିଁ ଗଲେ ନାଶ ତୁମ୍ଭେ କେଉଁ ଯଶ

ଲଭିବ ଆହେ କରୁଣାନିଧି ।

ମଲାଠାରେ ଜଳି ଅଧିକରେ ଜାଳି 

ସଂସାରେ କେତେ ରଖିବ ସିଦ୍ଧି ।୩।

ଦୁଷ୍ଟ ମତ୍ତନାଗ ରହିଥିଲେ ଆଗ 

କେହି ତା ପୁଚ୍ଛ ଦିଅଇ ଟିପି ?

ଧର୍ମ ନିକି ଚାଳି ଦେବା ବନମାଳୀ 

ଯେଉଁଠାରେ ସିଂହ ଥାଏ ଝାମ୍ପି ।୪।

ପ୍ରବଳ ପବନ ଘାତେ ରମ୍ଭାବନ 

ହୋଇଲା ପ୍ରାୟେ ମରୁଛି ଭାଳି ।

କାଳକୁ ଗୁହାରି ଯେହ୍ନେ ନିତ୍ୟେ କରି 

ଦୁଃଖୀ ମରୁଥାଇ ଝୁରି ଝୁରି ।୫।

ଏ ଡକା ପାରଇ ତାକୁ ନ ଶ ୁଭଇ 

ସେ କେହ୍ନେ ହରିବ କଷ୍ଟ ତାର ।

ତେମନ୍ତ ତାର ଯେମନ୍ତ ଗତି ହୋଇ 

ବେଳୁ ବେଳ ଏ ମୋ ଦୁଃଖ ଭାର ।୬।

କୃପଣକୁ ଲୋଭୀ ଥାଇ ଯେହ୍ନେ ସେବି

ଧରି ନ ଛାଡ଼ଇ ଲୋଭ ବଳେ ।

ଏ ତ ନ ଦିଅଇ ସେ ତ ନ ଛାଡ଼ଇ 

ଲୋଭୀ ନାଶ-ଫଳ ପାଇଁ କାଳେ ।୭।

ପ୍ରଭୁକୁ କୃପଣ ଡରେ ନ ବୋଲଇ  

ଦୁଃଖ ଲୋଭ ପଣ ହୁଏ ସିଦ୍ଧି ।

ପ୍ରଭୁପଣ ଥିଲେ ସବୁ ହିଁ ସୁନ୍ଦର 

ଅସୁନ୍ଦର କଥା କଲେ ବିଧି ।୮।

ହୋଇ କୃପାସିନ୍ଧୁ କହିବାକୁ ବିନ୍ଦୁ 

ସରିବ ବୋଲି ଡରିବା ଠାରେ ।

ତେବେ ହେଁ ବୋଲନ୍ତି କରୁୁଣା-ସମୁଦ୍ର 

ବିବେକ ମହତ ମନ୍ଥନରେ ।୯।

ଦୁଃଖ-ଅନ୍ଧକାରେ ନାମ ସୁଧାକର 

ହୋଇ ତ କିରଣ ନ ଛାଡ଼ିଲ ।

ଏମନ୍ତ ନିଷ୍ଠୁର ହୃଦୟ କଠୋର 

ନିରାଶ-ଘନରେ ଉହାଡ଼ିଲ ।୧୦।

ସୁଖ-ସିନ୍ଧୁ ବୋଲି ଶରଣ ମୁଁ ଗଲି 

ବେଳୁ ବେଳୁ କଚାଡ଼ିଲ କୂଳେ ।

ପତିତ ପାବନ ଅପ୍ରାଧ ଭଞ୍ଜନ 

ସତ୍ୟକୁ କିଏ ଛାଡ଼ିବ ଢାଳେ ।୧୧।

ତୁମ୍ଭେ ସତ୍ୟବାଦୀ ପଣକୁ ଅସିଦ୍ଧି 

କଲେ କେହୁ ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ ରହିବ କି ।

କହେ ନିତ୍ୟାନନ୍ଦ ମୂଢ଼ ମହାମନ୍ଦ 

କ୍ଷିତିର ସାମନ୍ତ ନୋହିବ କି ।୧୨।