ଜଗନ୍ନାଥ ଭଜନ - ମେଘ ମାଳାକୁ ନିନ୍ଦେ କଳାକୁ 

କବି - ହୃଦାନନ୍ଦ ଦାସ 

ଗାୟକ - ସୁବାସ ଦାଶ 

ଭଜନର ୟୁଟ୍ୟୁବ୍ ଲିଙ୍କ୍ - https://www.youtube.com/watch?v=VguViE37Im4

ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନସ୍ 

ମେଘମାଳାକୁ ନିନ୍ଦେ କଳାକୁ

ଚାହାଁ ବାରେ ମନ ଚକାଡ଼ୋଳାକୁ ।।

ଏ ଭବ ସରିତେ ତରିଗଲେ ଭକ୍ତେ 

ଆଶ୍ରେ କରି ଯାର ନାମ ଭେଳାକୁ ।

ସଦାଶିବ ହର ହୋଇଲେ ଅମର 

କୋଳେ ଧରିଛନ୍ତି ଗିରିବାଳାକୁ ।

ଗୁନ୍ଥିମାଳାକୁ ପିନ୍ଧି ଗଳାକୁ 

ନାମ ଜପୁଛନ୍ତି କଳାଧଳାକୁ ।୧।

ସତ୍ୟରେ ଶ୍ରୀପତି ସମୁଦ୍ରକୁ ମନ୍ଥି 

ତହିଁରେ ଜାତ କଲେ କମଳାଙ୍କୁ ।

ଦେବାସୁର ଯୁଦ୍ଧେ ଅମୃତ ବିବାଦେ 

ମୋହିନୀ ହୋଇଲେ ଦେବଛଳାକୁ ।

ରାହୁ ଗଳାକୁ ଛେଦି ହେଳାକୁ

ମୋହକଲେ ମହାଦେବ ଭୋଳାକୁ ।୨।

ତ୍ରେତୟା ଯୁଗରେ ରାମ ଅବତାରେ 

ଭଜ ମନ ବାରେ  ରଘୁବଳାକୁ ।

ପାଇ ସୀତାଛଳ ଘେନି କପିବଳ 

ସିନ୍ଧୁରେ ବାନ୍ଧିଲେ ଶିଳା ଭେଳାକୁ । 

ଜାତଖେଳାକୁ ରଣସ୍ଥଳୀକୁ 

ରଣେ ଛେଦିଲେ ବିଶ୍ରବାବଳାକୁ ।୩।  

ଦ୍ୱାପର ଯୁଗରେ ଜନ୍ମି ଗୋପପୁରେ 

ଓପାଡ଼ି ପକାଇଲେ ଯାମଳାକୁ ।

କାଳିନ୍ଦୀରେ ପଶି କାଳୀଦର୍ପ ଧ୍ୱଂସି 

ନିବାରିଲେ ମହା ବିଷଜାଳାକୁ ।

ଯାଇ ମେଳାକୁ ରଙ୍ଗ ସ୍ଥଳୀକୁ

କପଟେ ମାଇଲେ ସେ ମଉଳାକୁ ।୪।

ଏ କଳି ଯୁଗରେ କଳ୍ପବଟ ମୂଳେ 

ମାଡ଼ି ବସିଛନ୍ତି ଲକ୍ଷେ ଶିଳାକୁ ।

ବିକାଇଲେ ଅନ୍ନ ନେଲେ ଜାତିଧର୍ମ

କେହି ନ ଖୋଜଇ କାହା ଧର୍ମକୁ ।

କ୍ଷେତ୍ରସ୍ଥଳକୁ ମୁକ୍ତି ଖଳାକୁ 

ଭାବେ ହୃଦାନନ୍ଦ ସନ୍ଥମେଳାକୁ ।୫।