ଜଗନ୍ନାଥ ଭଜନ - ଦୀନବନ୍ଧୁ ମୋ ଦୁଃଖ ନ ଗଲା ଯେ 

କବି - ଅଚ୍ୟୁତାନନ୍ଦ ଦାସ 

ଭଜନର ୟୁଟ୍ୟୁବ୍ ଲିଙ୍କ୍ - https://www.youtube.com/watch?v=PSLcTT4jZs8

ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନସ୍ 

ଦୀନବନ୍ଧୁ ! ମୋ ଦୁଃଖ ନ ଗଲା ଯେ ।

ତୁମେ ଦୀନବନ୍ଧୁ ମୋ ବନ୍ଧୁ ନୋହିଲେ 

ମୋ ବନ୍ଧୁ ହୋଇବ କେ ।।

ଦୀନବନ୍ଧୁ ବୋଲି ଯାହାକୁ କହନ୍ତି ସେହି ତ ପରମ ଯୋଗୀ

ଦୁଃଖୀ ଲୋକଙ୍କର ଦୁଃଖ ନିବାରଣ ସୁଖୀ ଲୋକଙ୍କର ଭୋଗୀ ।୧।

ଅତି ଆରତରେ ମୃଗୁଣୀ ଡାକିଲା ଇନ୍ଦ୍ରକୁ ପେଷିଲ ହରି ।

ମୃଗୁଣୀ ଆରତ ଫେଡ଼ି ଜଗନ୍ନାଥ ତାହାରି ମାନ ଉଦ୍ଧରି ।୨।

ତୁଳସୀର ଜଟ ତୁଳସୀ ମୁକୁଟ ତୁଳସୀ ଭୂଷଣ ହୋଇ ।

ତୂୁଳସୀ ଚଉରା ପାଶେ ଅନାଇଲେ ନୀଳଚକ୍ର ଦିଶୁଥାଇ ।୩।

ଅବନୀର ଭାର ସଙ୍କଟ ପଡିଲା ପଥରକୁ କଲ ଭେଳା ।

ଅକୂଳ ସମୁଦ୍ରେ ମୋ ଭେଳା ଭାସୁଛି ପାରିକର ଚକାଡ଼ୋଳା ।୪।

ସମୁଦ୍ର ତଟରେ ପକ୍ଷୀ ଅଣ୍ଡା ଦେଲା ଡିମ୍ବ ନେଲା ରତ୍ନାକର ।

ସପ୍ତ ଡିମ୍ବ ତାର ଜଳରେ ଭାସିଲା ପାରି କଲ ଚକ୍ରଧର ।୫।

ଚକ୍ଷୁକୁ ଯେସନେ ପିଛୁଡ଼ା ଆବୋରି ଭକ୍ତକୁ ତେହ୍ନେ ଗୋସାଇଁ ।

ଦୀନ ଅଚ୍ୟୁତ ଯେ ଭାବରେ ଭଣିଲେ ପ୍ରଭୁପଦ ଚିତ୍ତେ ଧ୍ୟାୟି । ୬।