କାର୍ଲ ସାଣ୍ଡବର୍ଗଙ୍କର କବିତା 'ଜହ୍ଲାଦ ଯେତେବେଳେ ଘରକୁ ଫେରେ'

ଅନୁବାଦ ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦ

କାର୍ଲ ସାଣ୍ଡବର୍ଗ

ଜଣେ ଜହ୍ଲାଦ ମୂଳତଃ କ'ଣ ନେଇ ଭାବି ବସେ

ଯେତେବେଳେ ସେ କାମ ସାରି ରାତିରେ ଫେରୁଥିବ ଘରକୁ ?

ଯେତେବେଳେ ସେ ତାହାର ପତ୍ନୀ ଆଉ ସନ୍ତାନ ସହ
କଫି, ଅଣ୍ଡା ଆଉ ଶୂକରର ମାଂସ ଖାଇ ବସିଥିବ,
ସେମାନେ ଜାଣିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି କ'ଣ ସାରା ଦିନର କାମର ବର୍ଣ୍ଣନା ?

ସବୁକିଛି ଭଲରେ ଭଲରେ ହେଲା ନା ନାହିଁ ।
ସେମାନେ କ'ଣ ଆଲୋଚନା କରନ୍ତି ଏଇସବୁ କଥା-
ଧର ଆବହାଓୟା, ବେସ୍ ବଲ୍, ରାଜନୀତି
ଆଉ କାଗଜରେ ପ୍ରକାଶିତ ମଜାର କମିକ୍ ଷ୍ଟ୍ରିପ୍
ଆଉ ସିନେମାର କଥା ? ସେମାନେ କ'ଣ ଚାହିଁ ଥାନ୍ତି
ସେହି ହାତକୁ ଯେଉଁ ହାତ କଫି ଢାଳେ ପଟ୍‌ରୁ
ଅଥବା ଶୂକରମାଂସ ଖଣ୍ଡ ଆଉ ଅଣ୍ଡା ଉଠେଇନିଏ ପ୍ଲେଟ୍‌ରୁ ?

ଯଦି ସବାସାନ କହି ଉଠେ, ବାବା, ଚାଲ ଘୋଡା-ଘୋଡା ଖେଳି,
ଏଇ ହେଉଛି ଦଉଡି-ସେତେବେଳେ ସେ କ'ଣ ରସିକତା କରି
କହିପାରେ, ଢେର୍ ଦଉଡି ଦେଖିଛି ଆଜି ଦିନଟି ସାରା ?

ନା କ'ଣ ତାହାର ମୁଁହ ସାରା ଆନନ୍ଦ ଝଲମଲ,
ଯେମିତି ଏଠି ବନ୍ ଫାୟାର୍ ଆଉ ସେ କହି ବସେ,
"ଏ ପୃଥିବୀ ଯେଉଁଠି ଆମେ ରହୁ ଭାରି ଭଲ, ଖାଲି ପୋଷାକୀ"

ଆଉ ଯଦି ସଫେଦ ଚାନ୍ଦଟିର ମୁଁହ ଦେଖାଯାଏ
ଝରକା ଫାଙ୍କରେ,ଯେଉଁଛି ନିଦରେ ଶୋଇଛି ଝିଅ
ଆଉ ଚାନ୍ଦର ଆଲୁଅରେ ଦୀପ୍ତିମୟ ହୋଇଉଠେ
ଶିଶୁର କୁସୁମ କାନ କେଶରାଜି -ସେତେବେଳେ ଜହ୍ଲାଦ
ତାହାହେଲେ କେଉଁଭଳି କାମ କରିଥାଏ ?

ଏହା ହୁଏତ ତାହାପାଇଁ ଖୁବ୍ ସହଜ।
ଅସଲରେ ମୁଁ ମନେ କରେ,ଜହ୍ଲାଦ ପାଇଁ ସବୁ ସହଜ।

ଅନୁବାଦକୀୟ ଟାକା - ଖ୍ୟାତିମାନ ମାର୍କିନ୍ କବି କାର୍ଲ ସାଣ୍ଡବର୍ଗ (୧୮୭୮-୧୯୬୭)। ସମ୍ମାନଜନକ ପୁଲିଜର୍ ପୁରସ୍କାରରେ ତିନିଥର ସମ୍ମାନିତ । ୧୩ ବର୍ଷ ବୟସରେ ସେ ସ୍କୁଲ୍ ଛାଡିଦିଅନ୍ତି । ଦୁଗ୍ଧ ପରିବହନର ଗାଡି ଚାଳକ, ଦର୍ଜି କାମ, ନାପିତ କାମ ଓ ହୋଟେଲ ପରଚାଳକ ଆଦି ବହୁବିଧ କାମ ତାଙ୍କର ଅନୁଭୂତିକୁ ପୁଷ୍ଟ କରିଛି । ଏଇ କବିତାଟି ସାଣ୍ଡବର୍ଗଙ୍କ ଗୋଟିଏ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଜନପ୍ରିୟ କବିତା ।