ଗଛର ପ୍ରେମ ଗପ 

କବି - ଗୁଲଜାର 

ଅନୁବାଦକ - ଭରଦ୍ୱାଜ ପଣ୍ଡା 

ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନସ୍ 

ଖୁବାନି ବାଦାମ୍ ଆଉ ଆଖରୋଟ୍ ଗୁଡେଦିନ ପାଖାପାଖିଥିଲେ ।

ଦୁହିଁଙ୍କର ପ୍ରତିଛବି ଯେବେ ପଡୁଥିଲା ଚଳନ୍ତା ପାଣିରେ,

ଗଛର ପୋଷାକ ଖୋଲିଦେଇ ଲଙ୍ଗଳାମୁକୁଳା ହେଇ ଦିହେଁ ପାଣିରେ ପହଁରୁଥିଲେ;

ବେଳେବେଲେ ଆରପଟକୁ ଲମ୍ବିଯାଇଁ ସେକୂଳ ଛୁଇଁଆସୁଥିଲେ। 

ଖୁବାନି ଥିଲା ମୋଟି ଆଉ

ଆଖରୋଟ୍ ଟିକେ ଡେଙ୍ଗାଥିଲା।

ଭଉଁରୀଟିଏ ପଛରେ ଲାଗିଲେ, ପଥର ଆଢୁଆଳରେ, ଆଖରୋଟ୍ ହାତଧରି

ଧାଇଁ ଚାଲିଆସୁଥିଲେ ଦିହେଁ  ।

ଆଖରୋଟ୍ ବହୁତ ବୁଝାଉଥିଲା, "ଲୋ ଖୁବାନୀ ! ଭଉଁରୀ ପାଲରେ ପଡିବୁ ନାଇଁଲୋ ;

ଗୋଡତଳୁ ଭୂଇଁ ଖସେଇ ନିଏ ।"

ଦିନେ ସଞ୍ଜରେ ମାଡିଆସିଲା ପାଣିର ଭୀଷଣ ବନ୍ୟା,

ଆଉ ଭଉଁରୀଟିଏ ଖୁବାନୀକୁ ଗୋଡରୁ ଟେକିଧରି

ଉତକ୍ଷିପ୍ତ ପାଣିକୁ ଡେଇଁ ପଡିଲା ।

ଆଖରୋଟ୍ ଏବେ ବି ସେଇଆଡେ ଅନେଇଚି, ଯୋଉ ଦିଗରେ

ବହିଯାଇଚି ନଈ।

ଆଖରୋଟ୍ ସଙ୍କୁଚିତ ହୋଇ ଗେଢେଇ ଯାଇଛି,

ଆଉ ତାର ଛାଇ ପାଣିରେ ପ଼ଡୁନି ।