ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ
ପାଶ୍ (ଅବତାର ସିଂ ସନ୍ଧୁ)
ଅନୁବାଦ - ଗୋର୍ବାଚୋଭ୍
 |
| ଟିତ୍ରକର - ଗୋର୍ବାଚୋଭ୍ |
କଠିନ ପରିଶ୍ରମର ଲୁଟ୍ ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ନୁହଁ,
ପୁଲିସ୍ର ଅତ୍ୟାଚାର ବି ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ନୁହଁ,
ବିଶ୍ୱାସଘାତକତା ଓ ଲୋଭର ମୁଠି ସବୁଠୁଁ ବିପଜ୍ଜନକ ନୁହଁ ।
ବସି-ଶୋଇ ରହି ଧରା ପଡ଼ିଯିବା ଖରାପ ଅଟେ,
ଚୁପ୍-ଚାପ୍ ନୀରବ ହୋଇ ନିଷ୍ପେସିତ ହେବା ବି ଖରାପ ଅଟେ,
କିନ୍ତୁ ଏ ସବୁ ମଧ୍ୟ ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ନୁହଁ !
କପଟର କୋଳାହଳ ମଧ୍ୟରେ ଠିକ୍ ହୋଇ ଦବିଯିବା ମଧ୍ୟ ଖରାପ,
ଜୁଳୁଜୁଳିଆ ପୋକର ଆଲୁଅରେ ପାଠ ପଢ଼ି–
ହାତ ବନ୍ଦ କରି କେବଳ ସମୟ ବିତେଇ ଦେବା ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ଖରାପ,
କିନ୍ତୁ ଏ ସବୁ ମଧ୍ୟ ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ନୁହଁ !
ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ହେଉଛି ଶବ ପରି ନୀରବତାରେ ବୁଡ଼ିଯିବା,
ଅନ୍ୟାୟ ବିରୁଦ୍ଧରେ କ୍ଷୋଭ ପ୍ରକାଶ ନକରି ସବୁକିଛି ସହିଯିବା ।
ଘରୁ-ବାହାର, ବାହାରୁ-ଘର – ଏଇ ଦିନଚର୍ଯ୍ୟାରେ ଜୀବନ ବିତେଇବା,
ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ହେଉଛି ଆମର ସ୍ୱପ୍ନକୁ ବଳିଦାନ ଦେଇଦେବା ।
ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ହେଉଛି ସେଇ ମୁହୂର୍ତ୍ତ–
ଯାହା ତୁମ ହାତଘଣ୍ଟାରେ ବିତିଗଲେ ମଧ୍ୟ ଆଖି ଆଗରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥାଏ ।
ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ସେଇ ଆଖି: ଯାହା ଏ ସବୁ ଦେଖି ମଧ୍ୟ ଜଡ଼ପ୍ରାୟ ଥାଏ,
ସେଇ ଆଖି ଯାହା ସ୍ନେହ-ପ୍ରେମ ଭରା ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦୁନିଆକୁ ଦେଖିବାକୁ ଭୁଲିଯାଏ,
ସେଇ ଆଖି ଯାହା ଏକ ବସ୍ତୁବାଦୀ ଦୁନିଆର ଅନ୍ଧକାରରେ ମୋହିତ ହୋଇଯାଏ,
ସେଇ ଦୃଷ୍ଟି ଯାହା ଜୀବନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟହୀନ ଗତାନୁଗତିକତାରେ ଲୋପ ପାଇଯାଏ ।
ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ସେଇ ଚନ୍ଦ୍ରମା ଅଟେ:
ଯାହା ପ୍ରତ୍ୟେକ ହତ୍ୟାକାଣ୍ଡ ପରେ ନୀରବ ଅଗଣାରେ ଉଦିତ ହୁଏ,
କିନ୍ତୁ ତାହା ମଧ୍ୟ ତୁମ ଦୃଷ୍ଟିକୁ ବିବ୍ରତ କରିପାରେ ନାହିଁ ।
ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ସେଇ ଗୀତ ଅଟେ:
ଯାହା ତୁମ ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ବିଳାପିତ ସ୍ୱର ନିଏ,
ଆଉ ଭୟଭୀତ ଲୋକଙ୍କ ଦୁଆରରେ ଗୁଣ୍ଡାଙ୍କ ପରି ହୁଙ୍କାରେ ।
ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ସେଇ ରାତି ଅଟେ:
ଯାହା ଜୀବିତ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଆକାଶକୁ ଘୋଡ଼େଇ ଦିଏ
ଯେଉଁଠି କେବଳ ପେଚାଙ୍କ ରାବ ଓ ଶିଆଳଙ୍କ ଗର୍ଜନ ଶୁଭେ–
ଏକ ସଦା ଘନୀଭୂତ ଅନ୍ଧକାର ଅସ୍ତିତ୍ୱର କବାଟ-ଝରକାକୁ ବୁଜିଦିଏ ।
ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ସେଇ ଦିଗ ଅଟେ:
ଯେଉଁପଟେ ଆତ୍ମାର ସୂର୍ଯ୍ୟାବତରଣ ଘଟେ,
ଏବଂ ଅସ୍ତ ସୂର୍ଯ୍ୟର ଏକ କ୍ଷୀଣ ଆଲୋକ ରେଖା
ତୁମ ଶରୀର ପୂର୍ବଭାଗକୁ ଭେଦିଯାଏ ।
କଠିନ ପରିଶ୍ରମର ଲୁଟ୍ ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ନୁହଁ,
ପୁଲିସ୍ର ଅତ୍ୟାଚାର ବି ସବୁଠାରୁ ବିପଜ୍ଜନକ ନୁହଁ,
ବିଶ୍ୱାସଘାତକତା ଓ ଲୋଭର ମୁଠି ସବୁଠୁଁ ବିପଜ୍ଜନକ ନୁହଁ ।
(ଲେଖକୀୟ ଟୀକା - ୨୦୧୨ ମସିହାରେ ପାଶ୍ଙ୍କ ଏହି ବିଖ୍ୟାତ କବିତାଟିକୁ ଜଣେ ପଞ୍ଜାବୀ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ସହାୟତାରେ ଅନୁବାଦ କରିଥିଲି । ତୃଟିକୁ ମାର୍ଜନା କରିବା ହେବେ । )
No comments:
Post a Comment