ଜସିନ୍ତା କେରେକେଟାଙ୍କର କବିତା - 'ବ୍ୟଥା'

ଅନୁବାଦ - ସମୀର ରଞ୍ଜନ 

ଗ୍ୱାଲିଅର ସ୍ଥିତ ତାନସେନଙ୍କର ତେନ୍ତୁଳି ଗଛ (ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍)

ଆମ ଅଗଣାରେ ମୁଁ ବସି ଥାଏ

ପୁଲିସ ଆସି ଉଠାଇ ନେଲା ମତେ ।

ମୁଁ ଲକ୍ଷେ ନେହୁରା ହେଲି- କହିଲି

ମୁଁ ସିଏ ନୁହଁ,

ଯାହାକୁ ତୁମେ ଖୋଜୁଚ,

ଯାହା ତୁମେ ଭାବୁଚ ।

ହେଲେ ସେମାନେ କିଛି ବି ଶୁଣିଲେନି

ଆଉ ମତେ ମାଓବାଦୀ ସଜେଇ ଦେଲେ ।

ଏବେ ମୁଁ ମନେ ପକାଉଚି

ମୋର ସେଇ ଯୁବା ବେଳର କଥା;

କେମିତି ସଢିଚି ଭୋକରେ,

କେମିତି ଗଡ଼ିଚି ଓଦା ଓଦା ମାଟିରେ

ଆଉ ମରି ମରି ବଞ୍ଚି ରହିଚି ।

ମତେ ହାତ ତନ୍ତରେ ଲୁଗା ବୁଣିବାର

ଦେଖିଛନ୍ତି ବି ପୁଲିସବାବୁମାନେ ମୋ ଗାଁରେ,

ଯାହାଙ୍କର ଆଦେଶରେ ମୁଁ ଗାମୁଛା ବନଉ ଥିଲି ।

ହଁ ପୁଣି ମନେ ପଡିଲା-

ସେଇ ଟେବୁ ଥାନା କଥା;

କେମିତି ମତେ ପିଟି ପିଟି ନିଆ ଗଲା ମୋର ଦସ୍ତଖତ,

ଆଉ ନ୍ୟାୟାଳୟରେ ମତେ ଠିଆ କରେଇ ଦିଆଗଲା

ମାଓବାଦୀ କରି ।

ନିଜ ଜୀବନର ପୁଞ୍ଜି, ସତ୍ୟ ଆଉ ସରଳତା ପରେ

ଆଜି ମୁଁ ଦେଖୁଚି,

ନିଜ ଛାତିରେ ପୁଲିସ ଲାଠିର

ସେଇ କଳା କଳା ଦାଗମାନଙ୍କୁ

ଆଉ ମୋ ଆଖିରେ ଆକାଶର ନିଆଁକୁ ।

ବାରମ୍ବାର ଭାବୁଚି,

କେମିତି ମୋ ମୁଣ୍ଡରେ ମାଓବାଦୀର ଶିରିପା ବାନ୍ଧି

ସେମାନେ ଲୁଟି ନେଇ ଯିବେ

ମୋ ଆଖି ଆଗରେ ମୋର ସମ୍ମାନ:

ଯେମିତି ମୁଁ ଛାଡିଦେଇ ଚାଲି ଯିବି ସୁଦୂର

କେଉଁ ଏକ ଜଙ୍ଗଲକୁ;

ଛାଡିଦେଇ ମୋର ପ୍ରିୟ ଖେତ, ଖଳା, ଘର, ବାରି ।

ଯେମିତିକି ସେମାନେ ଅତି ସହଜରେ

ଲୁଟି ନେଇ ଯିବେ ମୋର ଅସ୍ତିତ୍ଵ,

ମୋର ପିତୃସତ୍ତା, ଆଉ,

ମୋର ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କ ଗଚ୍ଛିତ ସମ୍ପତ୍ତି ।

ଅନୁବାଦକୀୟ ଟୀକା - ଝାରଖଣ୍ଡର ଜଣେ ତେନ୍ତୁଳି ବିକି ଜୀବନ ଜୀଉଁଥିବା ଝିଅ ଜସିନ୍ତା କେରକେଟାଙ୍କ ଚର୍ଚ୍ଚିତ କବିତା "ଦର୍ଦ୍ଦ"ର ଏହା ମୋର ଓଡ଼ିଆ ଅନୁସୃଜନ । ଗାଁରୁ ବାହାରି ତାଙ୍କ କବିତାର ମହକ କେବଳ ଦେଶରେ ନୁହେଁ, ସେ ବିଦେଶରେ ମଧ୍ୟ ପହଞ୍ଚାଇ ପାରିଛନ୍ତି । ଅନେକ ବିଦେଶୀ ଭାଷାରେ ତାଙ୍କର କବିତା ଅନୁଦିତ । ଜସିନ୍ତାଙ୍କୁ ହୃଦୟରୁ ଧନ୍ୟବାଦ ।