ଗୋପବନ୍ଧୁ ଦାଶ କୃତ କଠୋପନିଷଦ୍ ର ଓଡ଼ିଆ ପଦ୍ୟାନୁବାଦ 

ପ୍ରଥମ ଅଧ୍ୟାୟ 

ପ୍ରଥମ ବଲ୍ଲୀ

ଯମ
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନସ୍ 

ଶ୍ଲୋକ ୧୧

କହେ ଯମ, "ନଚିକେତା ଦେଲି ମୁଁ ଏ ବର  

ତବ ବିରହରେ ପିତା ନ ହେବେ କାତର ।

ସୁଖେ ପୁହାଇବେ ନିଶି ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ଶୟନେ

ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ପୂର୍ବ ପ୍ରୀତି ରଖିଥିବେ ମନେ ।

ମୃତ୍ୟୁମୁଖୁଁ ଲେଉଟିବା ଦେଖି ନିଜ ଘରେ 

                     ନକରି ସେ କୋପ, ନେବେ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ସାଦରେ ।"(ନ.ଭ. ୧।୧।୪)

ଶ୍ଲୋକ ୧୨

କହେ ପୁଣି ନଚିକେତା, "ସ୍ୱର୍ଗେ ନାହିଁ କ୍ଷୟ,

ନାହିଁ ମୃତ୍ୟୁ, ନାହିଁ ଜରା ନାହିଁ  କିଛି ଭୟ ।

ନ ଜାଣନ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗଲୋକେ କ୍ଷୁଧା ତୃଷ୍ଣା ପ୍ରାସ
ଅତିକ୍ରମି ଶୋକ ସଦା କରନ୍ତି ଉଲ୍ଲାସ । (ନ.ଭ. ୧।୧।୪)