ଚର୍ଯ୍ୟାଗୀତିକା: ଆଦ୍ୟସ୍ୱର ୧୦ - କାହ୍ନୁ

ଅନୁସୃଜନ - ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦ

ପୁରାତନ ମିଶର ଦେଶର କଳା (ଚତୁର୍ବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ସମୟର)
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍ 

ଆଲୋ ମୋ ଡୋମଣୀ ଘର କରିଅଛୁ

ସହର ବାହାରେ ଯାଇ,

ଚାହିଁ ବସିଛୁ କି ସେ ଲଣ୍ଡା ବ୍ରାହ୍ମଣ

ଦେବ କେତେବେଳେ ଛୁଇଁ ?

ମନକୁ ଘେନିଛୁ, ଜାତି ମାନେ ନାହିଁ

ତୋ ସାଥେ କରିବି ଘର,

ସ୍ତିରୀ ଆଗେ ସ୍ୱାମୀ ଲଙ୍ଗଳା ସବୁଠି

କାହ୍ନୁ ଲଙ୍ଗଳା ଫକୀର ।

ଗୋଟିଏ ପଦୁଅଁ ଫୁଟିଛି  ଧରାରେ

ଚୌଷଠି ପାଖୁଡ଼ା ଘେନି,

ଉପରେ ତାହାର ଡୋମଣୀର ନାଚ

ପଲକ କାହା ପଡ଼େନି ।

ସତ କରି ମୋତେ କହିବୁ ଡୋମଣୀ

ଛୋଟିଆ ପ୍ରଶ୍ନଟି ମୋର

ଏ ପାଖରୁ ଯାଉ ସେ ପାଖରୁ ଫେରୁ

ନାଆଟି ହେଲା କାହାର ?

ମୁଁ ଏକା ଗ୍ରାହକ ବସିଛି ଏଇଠି

ବିକୁ ଲୁଗା ତନ୍ତବୁଣା,

ତୋ ସଜଡ଼ା ପେଡ଼ି ଛୁଏଁ ନାହିଁ କାଳେ

ହୋଇଯିବି ବାଟବଣା ।

ଗଳେ ହାଡ଼ମାଳା ତୋହ ପାଇଁ ସଖୀ

ପଦ୍ମମଧୁ କରେ ପାନ,

ଡୋମଣୀ ଲୋ ମୋର ମାରିଦେବି ତତେ

ନିଶ୍ଚେ ନେବି ତୋର ପ୍ରାଣ ।