ଜୀବନାନନ୍ଦ ଦାସଙ୍କ କବିତା 'ପୁଣି ମୁଁ ଆସିବି ଫେରି'

ଅନୁବାଦକ - ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦ

ମହାକବି - ଜୀବନାନନ୍ଦ ଦାସ (୧୮୯୯-୧୯୫୪)
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍

ପୁଣି ମୁଁ ଆସିବି ଫେରି ଧାନସିଡ଼ି ନଈ ତୀରେ,ଏଇ ବାଙ୍ଗଲାକୁ

ହୁଏତ ମଣିଷ ନୁହଁ, ହୁଏତ ବା ଶଙ୍ଖଚିଲ, ବଣିର ବେଶରେ:

ହୁଏତ ଭୋରର କାକ ହୋଇ ଏଇ କାର୍ତ୍ତିକର ନବାନ୍ନର ଦେଶେ

କୁହୁଡ଼ି ଛାତିରେ ଭାସି ଦିନେ ଆସିବି ମୁଁ ଏ ପଣଷ ଛାଇକୁ;

ହୁଏତ ବା ହଂସ ହେବି, କିଶୋରୀର, ଘୁଙ୍ଘୁରୁ ଥିବ ଲାଲ୍ ପାଦରେ

ସାରା ଦିନ ବିତି ଯିବ କଳମିର ଗନ୍ଧ ଭରା ଜଳେ ଭାସି ଭାସି;

ପୁଣି ଆସିବି ମୁଁ ଫେରି ନଈ, ନାଳ, ଧାନକ୍ଷେତ ଭଲ ପାଏ ଯେଣୁ

ଜଳାଙ୍ଗିର ଢେଉ ଭିଜା ବାଙ୍ଗଲାର ଏ ସବୁଜ କରୁଣ ଡଙ୍ଗାରେ;

ହୁଏତ ଦେଖିବି ଚାହିଁ ସୁଦର୍ଶନ ଉଡୁଅଛି ସନ୍ଧ୍ୟାର ବତାସେ,

ହୁଏତ ଶୁଣିବି ଏକ ଲକ୍ଷ୍ମୀପେଚା ଡାକ ଛାଡେ ଶିମୂଳୀ ଡାଳରେ;

ହୁଏତ ଖଇଧାନ ବିଞ୍ଚୁ ଅଛି ଶିଶୁ ଏକ ଅଗଣାର ଘାସ ସାରା;

ରୂପସାର ଗୋଳିପାଣି, ହୁଏତ କିଶୋରଟିଏ ସାଦା ଛିଣ୍ଡା ପାଲ,

ଡଙ୍ଗା ବାହେ, ମେଘଖଣ୍ଡେ ଅନ୍ଧାରରେ ପହଁରି ଆସିଛି ନୀଡ଼େ,

ଦେଖିବ ମାଳମାଳ ବଗ, ମୁଁ ଥିବି ଚିହ୍ନି ନେବ ସେଇଠି ଭିଡ଼ରେ ।