ଗାନ୍ଧୀ ଆଶ୍ରମ ପ୍ରାର୍ଥନା, 'ଜୀବନର ଯଜ୍ଞେ ଯହିଁ  ହୀନ ଅକିଞ୍ଚନ'

କବି - ବୈକୁଣ୍ଠନାଥ ପଟ୍ଟନାୟକ

ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ ଓ ସହକର୍ମୀମାନେ ବାସ କରୁଥିବା ଦକ୍ଷିଣ ଆଫ୍ରିକାକ ଟଲଷ୍ଟୟ ଫାର୍ମ୍
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସ୍

ଜୀବନର ଯଜ୍ଞେ ଯହି ହୀନ ଅକିଞ୍ଚନ

ଲଭନ୍ତି ଆହୁତି ତହିଁ ପାରିଛ ଆସନ ।

ହେ ଦରିଦ୍ର ସଖା ନିଖିଳର ରାଜେଶ୍ୱର

କରିବାକୁ ଏ ଜୀବନ ସୁନ୍ଦର ଅମର ।

ବରି ନେଇଅଛ ଆପେ ଦୈନ୍ୟ ନିର୍ଯ୍ୟାତନ

ସହସ୍ର ଲାଞ୍ଛନା ଭୋଗ କ୍ଷତ ଅନଶନ ।

କରିଅଛ ଶୁଭ୍ର ଦେହ ଶୋଣିତ ଆପ୍ଳୁତ

ମାନବ ଗରଳ ବସି କରୁଛ ଅମୃତ ।

ଅଶ୍ରୁ ଅନ୍ତରାଳୁ ତହିଁ ଫୁଟାଉଛ ହାସ

ନିରାଶା ଅନ୍ଧାରୁ ତବ ଆଲୋକ ପ୍ରକାଶ ।

ପ୍ରଭଞ୍ଜନ ଝଞ୍ଜାମେଳେ ହସ ତୁମେ ଶାନ୍ତି

ମୃତ ଜୀବନର ଭସ୍ମେ ଅରବିନ୍ଦ କାନ୍ତି ।

ଦରିଦ୍ରପୁରେ ଗାଉଛ ନିଖିଳର ବ୍ୟଥା

ଭ୍ରାନ୍ତି ଏ ମାନବ ଲାଗି ଏଡ଼ିକି ମମତା ।

ହେ ମୂକ ପାଷାଣ ପ୍ରଭୁ, ଚିର ଅବିଚଳ

ହେ ଲାଞ୍ଛିତ ନିଷ୍ପେଷିତ ହେ ଶିବ ମଙ୍ଗଳ ।

ନତଶିରେ ଶ୍ରୀପୟରେ ମାଗେ ଏହି ଭିକ୍ଷା

ଦିଅ ଦୀନବେଶେ ମୋତେ ଦରିଦ୍ରର ଦୀକ୍ଷା ।