ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବଦ୍ ଗୀତାର ପଦ୍ୟାନୁବାଦ (ଦ୍ୱିତୀୟ ଅଧ୍ୟାୟ : ଶ୍ଲୋକ ୫୯ - ୬୫)

ଅନୁବାଦକ - ଉତ୍କଳ ବ୍ୟାସ ଶ୍ରୀ ଫକୀର ମୋହନ ସେନାପତି

ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନସ୍ 

ଶ୍ରୀଭଗବାନଉବାଚ

ବିଷୟା ବିନିବର୍ତ୍ତନ୍ତେ ନିରାହାରସ୍ୟ ଦେହିନଃ ।

 ରସୋଽପ୍ୟସ୍ୟ ପରଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ନିବର୍ତ୍ତତେ ।୫୯।

ଇନ୍ଦ୍ରିୟମାନଙ୍କ ଯୋଗେ ବିଷୟ ଗ୍ରହଣ । କରି ନ ପାରଇ ସହଜରେ ଯେଉଁଜନ ।।

ସେହି ଦେହ ଅଭିମାନୀ ଅଜ୍ଞ ସ୍ୱଭାବରେ । କଦାଚ ବିଷୟ ବୋଧ କରି ଯେ ନପାରେ ।।

ସେମାନଙ୍କ ଅଭିଳାଷ ନୁହଇ ନିବୃତ୍ତ । ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ ସହଜରେ ହୁଅଇ ମୁକତ ।୫୯।

ୟତହୋ ହ୍ୟପି କୌନ୍ତେୟ ପୁରୁଷସ୍ୟ ବିପଶ୍ଚିତଃ ।

ଇନ୍ଦ୍ରିୟାଣି ପ୍ରମାଥୀନି ହରନ୍ତି ପ୍ରସଭଂ ମନଃ । ୬୦।

ଆହେ ପାର୍ଥ କ୍ଷୋଭଦାୟୀ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସକଳ । ମୋକ୍ଷାର୍ଥି ମାନଙ୍କ ଚିତ୍ତ କରଇ ଆକୁଳ ।।

ତହୁଁ ସାବଧାନ ହୋଇଥିବ ଯେ ବିବେକ । ସେମାନେ ସ୍ୱଭାବେ ଯେଣୁ ବିକ୍ଷେପ କାରକ । ୬୦।

ତାନି ସର୍ବାଣି ସଂୟମ୍ୟ ୟୁକ୍ତ ଆସିତ ମତ୍ପରଃ ।

ବଶେ ହି ୟସ୍ୟେନ୍ଦ୍ରିୟାଣି  ତସ୍ୟ ପ୍ରଜ୍ଞା ପ୍ରତିଷ୍ଠିତା । ୬୧।

ଇନ୍ଦ୍ରିୟବଶ ଯେ ଲୋକର । ନିଶ୍ଚଳା ପ୍ରଜ୍ଞା ଯେ ତାହାର ।

ନିଶ୍ଚୟ ଜାଣିବ ଅର୍ଜୁନ । ସ୍ଥିତପ୍ରଜ୍ଞ ଯେ ସେହି ଜନ । ୬୧।

ଧ୍ୟାୟତେ ବିଷୟାନ୍ ପୁଂସଃ ସଙ୍ଗସ୍ତେଷୂପଜାୟତେ । 

ସଙ୍ଗାତ୍ ସଞ୍ଜାୟତେ କାମଃ କାମାତ୍ କ୍ରୋଧାଽଭିଜାୟତେ । ୬୨।

ବିଷୟୀ ପୁରୁଷର ମତି । ବିଷୟେ ଜନ୍ମଇ ଆସକ୍ତି ।।

ଆସକ୍ତି ଠାରୁ ଅଭିଳାଷ । ତହିଁରୁ କ୍ରୋଧ ଯେ ବିଶେଷ । ୬୨।

କ୍ରୋଧାତ୍ ଭବତି ସମ୍ମୋହଃ ସମ୍ମୋହାତ୍ ସ୍ମୃତିବିଭ୍ରମଃ ।

ସ୍ମୃତିଭ୍ରଂଶାଦ୍ ବୁଦ୍ଧିନାଶୋ ବୁଦ୍ଧିନାଶାତ୍ ପ୍ରଣଶ୍ୟତି । ୬୩।

କ୍ରୋଧରୁ ହୁଏ ମୋହ ଜାତ । ମୋହରୁ ହୁଏ ସ୍ମୃତି ଭ୍ରାନ୍ତ ।।

ସ୍ମୃତି ବିଭ୍ରମୁ ବୁଦ୍ଧିନାଶ । ବୁଦ୍ଧିନାଶରୁ ସର୍ବ ଧ୍ୱଂଶ ।୬୩।

ରାଗଦ୍ୱେଷବିମୁକ୍ତୈସ୍ତୁ ବିଷୟାନିନ୍ଦ୍ରିୟୈଶ୍ଚରନ୍ ।

ଆତ୍ମବଶୈର୍ବିଧେୟାତ୍ମା ପ୍ରସାଦମଧିଗଚ୍ଛତି । ୬୪।

ଆତ୍ମା ବଶୀଭୂତକାରୀ ଲୋକ ସହଜରେ । ରାଗଦ୍ୱେଷ ଶୂନ୍ୟ ବଶୀଭୂତ ଇନ୍ଦ୍ରିୟରେ ।।

ବିଷୟକୁ ଉପଭୋଗ କରି ମଧ୍ୟ ସେହି । ଅତି ସହଜରେ ଆତ୍ମ ପ୍ରସାଦ ଲଭଇ । ୬୪।

ପ୍ରସାଦେ ସର୍ବଦୁଃଖାନାଂ ହାନିରସ୍ୟୋପଜାୟତେ । 

ପ୍ରସନ୍ନଚେତସୋହ୍ୟାଶୁ ବୁଦ୍ଧିଃ ପର୍ୟ୍ୟବତିଷ୍ଠତେ । ୬୫।

ହେଲେ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତ ସର୍ବ ଦୁଃଖ ହୁଏ ନାଶ । ଯେଣୁ ତାହା ବୁଦ୍ଧି ହୁଏ ଆତ୍ମାରେ ନିବେଶ । ୬୫।